Parlamak.

ضاء الشىء ـــُــ ضَوءًاو ضيِاءً

(=) (--o) : Parlattı, aydınlattı.

أضاءَ

Aydınlık saçtı. (--bi) : Işık istedi.

اسْتَضاءَ

Işık, aydınlık.

الضَّؤءَ و الضّوء (ج) أضواءٌ

Çok acıkmak. (--o) : Zarar vermek.

ضارَ ـــُــ ضَوْرًا

Açlıktan kıvrandı.

تضَوّرَ

Feryat, gürültü.

الضَّوْضَى والضؤضاءَ

Hareket etmek. Yayılmak. Ses çıkarmak. (--o) : Sallanmak.

ضاعَ الشىء ـــُــ ضَوْعًا

Zayıfladı. Cılız doğurdu. Kötü yaptı. Hakkını tam vermedi.

أضْوَى

Meyletti. Katıldı.

انْضَوَى إليه