Vazgeçmek. Affetmek. (-o an) : Geri çevirmek. (-o) : Teker teker gözden geçirmek. Sayfa sayfa bakmak. Enli yapmak. Kılıcın yanı ile vurmak.

صَفَحَ عنه ـــَــ صَفْحًا

Geniş alınlı.

أصفَحُ و هى صَفْحَاءج صُفْحٌ

Tokalaştı, el sıkıştı.

صافَحَهُ

Enli yaptı. Çelikledi. (-bi) : El çırptı.

صَفَّحَ الشىء

Gözden geçirdi.

تَصَّفَّحَ الشىء

Af. Yan. En.

الصَّفْحُ (ج) صِفَاحٌ و أصْفَاحٌ

Yüzü. Yanı.

صَفْحَةُ الشىء

Enli şeyin yüzü. Sac.

الصَّفِيحُ

Taş, tahta v.b. nin enli olanı. Enli şeyin yüzü. Yüz derisi. Gaz v.b. tenekesi.

الصَّفِيحَهُ (ج) صَفَائحُ و صِفَاح

Bağlamak.

صَفَدَهُ ـــِــ صَفْدًا

Bağ. Bağış.

الصَّفَدُ (ج) أصفاد

Sarardı. Sarı oldu.

اصْفَرَّ

Sarı.

الأصْفَر م الصَّفْراء (ج) صُفْرٌ

Altın ve safran.

الأصْفَرَانِ

Kamerî ayların ikincisi.

صَفَرٌ

Tunç. Boş.

الصُّفْرُ

Sıfır. Boş.

الصِّفْرُ

Açlık. Sarılık. Solucan.

الصَّفَرُ

Bekçi ve polis düdüğü.

الصَّفَّارَةُ

Düz ve bitkisiz arazi. Çöl.

الصَّفْصَفُ

Sıra olmak. Kuş havada kanatlarını açıp durmak. (-o) : Dizmek, saf nizamına koymak. Eti enlice kesip kızartmak.

صَّفَّ القومُ ـــُــ صَفًّا

Dizildi, safa girdi.

اصْطَفَّ

Dizi, sıra. Sıra olmuş topluluk. Okul, sınıf.

الصَّفُّ (ج) صُفُوفٌ

Gölgelik. Medine mescidinde fukara sahabîlerin kaldığı üstü kapalı yer. Geniş ve yüksek selâmlık.

الصَّفَةُ

Ses çıkaracak şekilde vurmak. Sallamak, hareket ettirmek. Kapıyı kapamak. Doldurmak. Alış-verişi kesinleştirmek.

صَفَقَ الشىءَ ـــِــ صفْقًا و صَفْقَةً

(bi) : El çırptı. (-o) : Şiddetle salladı.

صَفَّقَ

Alış-veriş. Yan.

الصَّفْق (ج) صُفُوقٌ

Satış sırasında satışın kesinleştiğini bildirmek için elini karşısındakinin eline vurmak. Akit, satış.

الصَّفْقَةُ

At bir ayağını tırnağı üzerine kaldırıp diğer üçü üzerinde durmak. Kuş yuva yapmak.

صَفَنَ الفَرَسُ ـــِــ صُفُو نًا

Duru ve temiz olmak. Hava açık olmak.

صَفَا ـــُــ صَفْوًا و صَفاءً

Samimi dost oldu.

صافاهُ

Temizledi, süzdü. Hesap gördü. Hesaplarını görüp şirkete son verdi.

صَفَّاهُ

Tercih etti, seçti.

اصطفاه

Seçti, tercih etti. Temiz saydı. Temizini aldı. Hepsini aldı.

اسْتَصْفَاهُ

Temizlik, saflık. Her şeyin iyisi.

الصَّفْو

Düz kaya.

الصَّفْوَان

Her şeyin iyisi.

الصَّفْوةُ

Temiz, halis. Seçkin dost. Başkanın kendine ayırdığı ganimet.

الصّفِى (ج) أصفياء

Süzgeç.

المِصفَاةُ (ج) مصافِ