Dağılmak. (-ilâ): Arzu etmek. (-an): Uzaklaşmak. (-o): Ayırmak. Birleştirmek.

شَعَبَ الشىء ـــَــ شَعْبًا

(o): Kısımlara ayırdı. Birleştirdi.

شَعَّبَ

Millet.

الشَّعْبُ (ج) شُعُوبٌ

Yol. Yer altındaki su kanalı. Vadi.

الشِّعْبُ (ج) شِعابٌ

Kamerî ayların sekizincisi.

شَعْبَانُ

Kısım, bölüm. Yama. Ağaç dalı.

الشُّعْبَةُ (ج) شُعَبٌ وشِعابٌ

Gözbağıcılık etti.

شَعْبَذَ

Saç dağılmak, karışmak.

شَعِثَ الشَّعرُ ـــَــ شَعَثًا وشُعُوثَةً

S. müş.

أشْعَثُ و هى شعثاءُ (ج) شُعْثٌ

Gözbağıcılık etti.

شَعْوَذ

Şiir söylemek.

شَعَرَ فلانٌ ـــُــ شِعْرًا

Hissetmek, bilmek.

وـ به شُعورًا

Çok saçlı.

أشْعَرُ وهى شَعْرَاء (ج) شُعْرٌ

Çocuk kıllandı. Bir şeyi kendisine şiar veya sembol yaptı. (-o): Yaydı. Bildirdi.

أشْعَرَ الغلامُ

Şâirlik tasladı.

تَشَاعَرَ

Şiir söyleyen.

الشَّعِرُ (ج) شُعراءُ

İç çamaşırı. Sembol. Arma. Parola.

الشِّعارُ (ج) أشْعِرَة

Kıl. Bitki.

الشَّعَرْ (ج) أشعارٌ و شُعورٌ

Şiir.

الشِّعْرُ (ج) أشعار

Sirius yıldızı.

الشِّعْرَى

Kendiliğinden bilgi. Duyum. Duygu hayatı. İhsas.

الشُّعُورُ

Arpa.

الشَّعِيرُ

Dinin korunmasını gerekli kıldığı hususlar. Kâbe’de kesilen kurban. Alâmet.

الشَّعِيرَةُ (ج) شعائر

Sarmaşık ağaç. Hac vazifelerinin (menâsikinin) ifa edildiği yer.

المَشْعَرُ (ج) مشاعر

Dağınık.

الشَّعاعُ

İnce iplikler gibi görünen ışık.

الشُّعَاعُ (ج) أشِعَّةً

Üstüne çıkmak. Gönlünü yapmak.

شَعَفَ الشىء ـــَــ شَعفًا

Her şeyin üstü. Artan sevgi.

الشَّعَفَةُ (ج) شَعَفٌ

Hafif yağmur.

الشَّعْفَةُ (ج) شِعَافٌ

Tutuşmak, alevlenmek. (-o): Tutuşturmak, alevlendirmek.

شَعَلَتِ النارُ ـــَــ شَعْلاً

Tutuştu. Sinirlendi. Ağardı.

اشْتَعَلَتِ النارُ

Yüksek hararet. Alev. Meş’ale.

الشُّعْلَةُ (ج) شُعَلٌ