Küçümseyip terk etmek. Vazgeçmek.

زَهِدَ فيه و عنه ـــَــ زُهْدًا

Fakir düşdü.

أزْهدَ الرجلُ

Önem vermediler, azınsadılar.

تَزَاهدوه

Kendini ibadete veren. 

الزَاهد (ج) زُهَّدٌ و زُهّادٌ

Rağbet etmemek. Yeterinden az almak. Allah rızası için aza kanaat etmek.

الزَّهادةُ و الزّهْدُ فى الشىء

Parlamak, aydınlık vermek. Berrak olmak. Çiçek vermek.

زَهَرَ الوجهُ و السراجُ والقَمَرُ ـــَــ زَهْرًا

(=) Sevindi, neşelendi. (-bi) : Korudu.

أزْدَهَرَ

Parlak beyaz. Ay. Cuma günü.

الاَزْهَرُ (ج) زُهْرٌ

Ay ve güneş.

الاَزْهَرَان

Çiçek. Zar.

الزَّهَرُ (ج) أزْهار

Bakara ile Â'li İmran sûresi.

الزَّهْرَاوَان

Vazo. 

الزَّهْرِيَةُ

Ud. Ateş yakan.

المِزْهَرُ (ج) مَزاهِر

Boyun eğmek, alçalmak. Yalan söylemek. (-li) : Yaklaşmak.

زَهَفَ ـــَــ زُهُو فًا

Yalan söyledİ, söz taşıdı. Kötülüğe koştu. Hıyanet etti. (-bi) : Hoşa gitti. (-alâ) : Üzerine çullandı, öldürdü. (-o) : Götürdü. Boyun eğdirdi, yere çarptırdı. İlâve etti.

أزْهَفَ

Geçmek, öne düşmek. Silinmek, yok olmak. Zorla çıkmak. Dolmak.

زَهَقَ ـــَــ زَهَقًا و زُهُو قًا

Leş kokusu. Kokmamış yabani hayvan yağı.

الزَّهَم

Kötü koku.

الزُّهُومَةُ

Büyüklenmek, kibirlenmek, övünmek. Işık vermek. Parlak olmak. Ekin boyatmak. Gençleşmek. (-o) : Lâmbayı yakmak. Sürmek. Sallamak. Tahmin etmek.

زَها ـــُــ زَهْوًا و زُهُوًا

Küçümsedi. Taşkınlık yaptı.

ازْدَهَى

Şahıs. Miktar. Takriben, ... kadar.

الزَّهاءُ

Kibir. Güzel görünüş. Parlak bitki. Renkli hurma.

الزَّهْوُ