Zengin. Peşin veren.

الزّكاءُ

Nutfe (tohum), çocuk.

الزُّكْبَةُ

Küçük içki tulumu.

الزَّكْرَةُ (ج) زُكَرٌ

Küçük adımlarla yürümek. Salınarak koşmak. (-o) : Doldurmak.

زَكََّ الرجلُ و الفَرْخُ ـــِــ زَكَّا

(-alâ) : Hâkim oldu. Israr etti.

أزَكَّ

Nezle.

الزُّكامُ

Son çocuk.

الزُّكْمَةُ

Sığınmak, katışmak. (-o) : Kuvvetle sanmak. Bilmek, anlamak.

زَكِنَ إليه ـــَــ زُكونا

Artmak, fazlalalaşmak. İyi olmak. Zenginleşmek.

زَكا الشىُ ـــُــ زُكُوًّا و زَكاء و زَكاةً

S. müş.

فهو زَكِىٌ (ج) أزْ كيِاء

Artırdı. Düzeltti. Temizledi. Övdü. Tezkiye etti. Malının zekâtını verdi.

زَكَّى الشى

Çift.

الزَّكا

Bereket. Artış. Temizlik. Düzen. Saflık ve duruluk. Zekât.

الزَكاةُ