Girecek yer. Koyun ağılı. Avcının saklandığı çukur.

الزَّرْبُ (ج) زُرُوبٌ

Minder, koltuk.

الزَّرْبِيَةُ (ج) زَرَاءـبُ

Avcının gizlendiği çukur. Koyun ağılı. Yırtıcı hayvan ini.

الزَّيبَةُ (ج) زَرَاءِبُ

Çatı oluğu.

المِزْرَابُ

Boğmak. Kapamak. Dokumak.

زَرَدَهُ ـــُــ زَرْدًا

Miğfer ve zırh halkası. Zırh.

الزَّرَدُ (ج) زُرود

Parlamak.

زَرَّ السِّنَانُ ـــِــ زَرِيرًا

Aklı tekâmül etmek, tecrübesi çoğalmak. (-o) : Elbiseyi düğümlemek. Sımsıkı birleştirmek, kapamak. Silkmek. Kovmak. Mızrakla yaralamak.

وــ الرّجُلُ ـــُــ زرًا

Elbise, elektrik ve zil düğmesi. Kol kemiğinin yuvası. Uyluk kemiğinin başındaki düğmecik (kemiği). Kılıcın ağzı.

الزَّرُّ (ج) أزْرَارٌ و زُرورٌ

Kese v.b. ağız bağı. 

المِزَرُّ

Sığırcık kuşu. 

الزّرْزُورُ (ج) زرازيِرو

Tohum ekmek. Ekmek için yeri sürmek. Ekini ( yerden) bitirmek.

زَرَعَ الحبَّ ـــَــ زَرْعًا و زِراعَتةً

Ziraat ortakçılığı yaptı.

زَارَعَهُ

Ekilen arazi.

الزَّرَّاعَةُ

Ekilen şey. Çocuk.

الزَّرْعُ (ج) زُرُوعٌ

Tohum. Ekilecek yer.

الزَّرْعَةُ

(=)

الزَّرِيِعَةُ

Tarla. 

المزرَعَةُ (ج) مَزَارِ عُ

Çabuk olmak, sıçramak. İlave etmek. Yara nüks etmek.( -ila) : Yaklaşmak.

زَرَفَ فى المشى ـــُــ زَرْفًا

İnsan topluluğu. Zürafa.

الزَّرافَةُ (ج) زَ ُرَافَى و زَرَافىّ

Kuş pislemek. (-o) : Göz atmak, dikkatle bakmak.

زَرَقَ الطائرُ ـــُــ زَرْفًا

Mavi.

الاَزْرَقُ

Akdoğan.

الزُّرَقُ

Şırınga.

الزَّراقَةُ

Kayık.

الزَّورَقْ (ج) زوارق

Çekirge ayağı çiçeği. Safran.

الزَّرْنَبُ

Sıçan otu, zırnık.

الزِّرْنيخُ

Ayıplamak, azarlamak. 

زَرَى عليه ـــِــ زَرْيًا و زِرَايَةً

(=) (-bi) : Önem vermedi. İhmal etti.

أزْرَى عليه

Dolmak. Atılmak. (-bi) : Taşımak. (-o) : Hepsini içmek. Kesmek. Doldurmak. (-an) : Defetmek.

زَعَبَ الإناء و غيرُه ـــَــ زَعْبًا

Yediği yaramayıp karnı şişen, boynu incelen çocuk. Yılan. Pamuk bitkisi. Bukalemun.

الزَّعبَل

Rahatsız etmek. Sökmek. Kovmak.

زَعَجَهُ ـــَــ زَعْجًا

Kötü huylu. 

الأزْعَرُ (ج) زُعْر