Korkmak, heyecanlanmak. Dolmak. Ötmek. (o): Korkutmak, hecanlandırmak, tehdit etmek. Parçalamak. Doldurmak. 

رَعَبَ ـــَــ رَعْبًا

Kısa. 

الاَّرْعَبُ (ج) رُعْبٌ

Korkak. Kısa. Yağlı.

الرَّعيبُ (ج) رُعْبٌ

Ahmakla evlendi (-o): Parçalandı. 

رَعْبَلَ

Kasırga. 

الرَّعْبَلَةُ

Küpe. Gerdanlık. Takılna süs. 

الرَّعْثُ (ج) رِعاثٌ

(=) Bazı kuşların gaga veya başlarında olan kabarcık. Kulak yumuşağı.

الرَّعْثَةُ (ج) رِعَاثٌ

Gök gürlemek. Şimşek çakmak. Süslemek. (-li) : Tehdit etmek. 

رَعَدَ السحابُ ـــُــ َ رَعْدًاو رُعُودًا

Titremek. Gök gürültüsü ile karşılaşmak.

رُعِدَ رَعْدًا

Gök gürültüsü.

الرَّعْدُ (ج) رُعُود

Titremek.

الرِّعْدَةُ

Geveze. Dokunan eli titreten bir nevi balık.

الرَّعّاد

Korkak adam. Nazik tenli kadın.

الرِّعْدِيدُ (ج) رعادِيدَ

Çocuk hareketli, kuvetli ve gelişkin oldu. Titredi. Parıldadı.

تَرَعْرعَ

Titreyip silkinmek. Yavaş yürümek. Başını sallamak.

رَعَسَ ـــَــ رَعسً ورَعسانًا

Titremek.

رَعَشَ ـــَــ رَعَشًاو رُعاشًا

Titreme.

الرُّعَاش

(=)

الرَّعشة الرَّعْشَة

Titremek. Hareket etmek. Silkinmek. Parıldamak. (-o): Hareket ettirmek, silkmek. Çekmek.

رَعَصَ ـــَــ رَعْصًا

Oka yuva açmak. Okun yuva kısmını kırmak. Okun üzerine kiriş sarmak.

رَعَظَ السهمَ ـــَــ رَعظًا

Ok demirinin girdiği yuva.

الرُّعْظُ

Bayağı insanlar.

الرَّعاعُ

Akmak. Burnu kanamak. (-bi) : Birden girmek. Öne geçirmek. (-o): Önüne geçmek.

رَعَفَ الشىء ـــُــ رَعفًا ورُعافًا

Burun. Burnun yan ucu. Dağın zirvesi. Mızrak.

الراعِفُ (ج) رَوَاعِفُ

Burun kanı. Bol yağmur.

الرُّعافُ

Koşarken hayvanın içinden gelen ses.

الرَّعاقُ

Yarmak, yarığını genişletmek. Kuvvetle dürtmek. (-bi): Alıp vurmak

رَعَلَهُ ـــَــ رَعْلاً

Burun akıntısı.

الرُّعالُ

Dağ zirvesi. Elbise.

الرَّعْلُ

Kulağı uzun veya yarık koyun.

الرَّعْلاَءُ (ج) رُعْلٌ

Küçük topluluk. Deve kuşu. Kalabalık aile. Uzun hurma ağacı. Sünnette kesilen kabuk.

الرَّعْلةُ (ج) رِعالٌ

Sümük. Nezle. Sakağı.

الرُّعامُ

Sakağıya tutulmuş hayvan. 

الرَّعومُ

Saçmalamak. Güneş çarpmak.

رَعَنَ ـــُــ رُعونةً

Saçmalayan. Muazzam. Dik yamaçlı. Büyük burunlu. Ahmak.

الاَرْعَن (ج) رُعْنٌ

Vazgeçti. (-o): Men’etti.

ارْعَوَى عنه

Boyunduruk.

الاُرْعُوَةُ

Otlamak, yayılmak. (-alâ): Hayvanını otlatmak. (-o): Gütmek, otlatmak. Ot yemek.

رَعَتِ الماشيةُ ـــَــ رَعْيًا و مَرعًى

Korumak, gözetmek. Deruhte etmek. Riayet etmek.

و ـ الشىء رعْيًا و رِعايةً

Otlağı çok oldu. (-alâ): Acıdı. (-ilâ): Kulak verdi. Güttü.

أرعتِ الاَرْضُ

Gözetmesini, korumasını istedi. Dikkate değer oldu.

اسْتَرْعاهُ الشىء

Çoban. Bir işin idaresini üzerine alan devlet reisi, vali, hâkim… gibi. Casus.

الرَّعِى (ج) رُعاةٌ و رُعيانٌ ورِعاءٌ

Allah seni korusun, gözetsin!

رَعيًالك

Ot, otlak.

الرِّعْىُ (ج) أرْعاءٌ

Otlayan hayvan. İdare edilenler. (tebaa).

الرَّعيَّةُ (ج) رعايا

Otlak, ot.

المَرعَى (ج) مَراعِ