Dibe çökmek. İmtihanı kaybetmek. Gözleri çukur olmak.

رَسَبَ فى الماء ـــُــ رَسْبًا و رُسُوبًا

Açlıktan gözü çukurlaştı. (-o) : Batırdı.

أرْسَبَ

Dip çöküntüsü.

الرُّسَابَةُ

Direkler. Sağlam binalar.

المَرَاسب

İskân edilmiş yer.

الرُّسْتاق

Yerinde yerleşip kalmak. Suyu çekilmek. Su yere işlemek. Bilgi sağlam ve şüphesiz olarak yerleşmek.

رَسَخَ ـــَــ رُسُوخًا

Çekirge yumurtlamak için kuyruğunu yere sokmak. (-fi ): Girip yerleşmek. Ara bulmak. Zihinden geçirmek. (-o) : Zamanla unutmak. Kazmak. Gömmek. 

رَسَّتِ الجرادةُ ـــُــ رَسًا و رَسيسًا

Maden. Taşsız kuyu. Başlangıç. Kalıntı. 

الرَّسّ (ج) رِساس

Genişletti. (fi): Söz uydurdu, yalanı yaldızladı.

الرَّسغ

Devenin ayak bileğine bağlanan ip.

الرِّساغ

El ve ayak bileği. 

الرُّسْغ (ج) أرساغ و أرْسُغٌ

Bağlı olarak yürümek. 

رَسَفَ فى القيد ـــُــ رَسْفًأ

Saldı, bıraktı.Gönderdi. (-alâ ) : Müsallat etti.

أرْسَلَ الشىء

Tâbi oldu (ilâ): Mektup veya elçi gönderdi. 

راسله فى عمله

Ağır ağır hakkını vererek okudu.

رَسَّل فى القراءة

Yavaş ve nazik davrandı. Düşünmeden attı. Bağdaş kurup elbisesini etrafına örttü.

تر سّل

Saç düz oldu.Yumuşak ve muti’ oldu. Neş’elendi (-bi): Güvendi.

استرسل الشعرُ

Mektup. Hitabe. Küçük kitap. Tez. Peygamberlik. Vazife. 

الرِّسالة (ج) رسائِلُ

Yavaş ol, acele etme.

على رِسْلِك

Sürü. Topluluk. 

الرَّسَل (ج) أرْسال

Gönderilen, elçi. Risâlet. 

الرَّسُول (ج) رُسْلٌ و أرْسُلٌ

Rasûl. Gönderen. Geniş. Ova. Hoş şey. Tatlı su.

الرَّسيلُ

Deve koşmak. Yerde iz bırakmak. 

رسَمَتِ النَّاقةُ ـــِــ رَسيمًا

Güzel yürüyüşlü olmak. (-fi) : Kaybolmak. (-alâ) : Yazmak, çizmek . (-li): Nişan koymak. Emretmek. (-o) : Yazmak.

و ـ فلانٌ رَسَمًاورَسَمَانًا

İzini takip etti.Tekbir aldı. Eûzu çekti. Dua etti. İstavroz çıkardı.

ارْتَسَمَ

Bina yapacak yer aradı. Resme baktı. (-o): Üzerinde düşündü.

تَرَسَّمَ

Ressamlık. 

الرِّسامَةُ

Harap olmuş meskenin izi, kalıntısı. Bir şeyi özellikleriyle tarif. Vergi, harç. Resim. 

الرَّسْمُ (ج) أرْسُمٌ و رُسوم

Resmî. 

الرَّسمِىّ

Belâ, felâket. Altını parlatma aleti. Damga. 

الرّوْسَمُ

Devlet reisinin yazılı emri, ferman.

المَرْسومُ (ج) مراسيم

Hayvana yular takmak. Serbest otlamaya bırakmak. 

رَسَنَ الدابة ـــُــ رَسْنًا

İtaat etti, boyun eğdi.

أرسنت الدابةُ

Yuların buruna gelen kısmı. 

الرَّسَنُ (ج) أرْسانٌ و أرْسنٌ

Burun. 

المَرْسِنُ (ج) مَراسن

Yerleşmek, sabit olmak. Sebat etmek. Durmak. Gemi demir atmak. (-an) : Nakletmek. 

رَسا الشىء ـــُــ رَسوًا و رُسوًّا

Sâbit, köklü. 

الرَّاسى (ج) الرواسى

Geniş bilezik.

الرَّسْوَة (ج) رَسَوَات

Liman, iskele.

المَرْسَى (ج) مَراسٍ

Gemiyi durduran demir.

المِرْساة (ج) مَرَاسىٍ