Doğumu yaklaştı. Avcı bir şey vuramadı. (-o): Geri bıraktı, tehir etti. 

أرْجَأَتِ الحاملُ

Korkmak, Utanmak. (-o) : Saygı göstermek. Kötü söz söylemek. 

رجَبَ ـــُــ رجْبًا و رُجُو بً

Kamerî ayların yedincisi. 

رَجَبٌ

Kaburga kemiğinin göğüs tarafındaki başı. 

الرُّجْبُ (ج) أرْجاب

Sallamak, ırgalamak. Men'etmek. 

رَجَّهُ ـــُــ رَجًا ورجَّةً

Sallandı, dalgalandı. Karışık oldu.

ارْتَجَّ

Zayıf ve âciz İnsan, hayvan. 

الرَّجاجُ

Birbirine karışan ses. 

الرَّجَةُ

Bastırmak, ağır gelmek. Kâmil ve tam olmak (o) : Ağırlığını anlamak için kaldırmak. 

رجَحَ الشى ـــَــ رُجُوحًا و رُجْحَانًا

Terazinin bir kefesini ağır getirdi. Üstün tuttu, tercih etti.

رَجَّحَهُ

Sallandı, hareket etti. Üstün geldi. 

تَرَجَّحَ

Salıncak. 

الاَرجُوحَةُ (ج) أراجيح

Salıncak. Salıncak ipi.

الرُّجَاحَةُ

Sallandı, hareket etti.

رَجْرَجَ الشىء

Urcûze şeklinde şiir söyledi. 

رَجَزَ الراجِزُ ـــُــ رَجْزًا

(=) Gök gürledi. 

ارْتَجَزَ

Bütün mısraları aynı kafiye ile biten veya her beyt kendi arasında kafiyeli olan şiir nev'i. 

الاَرجوزة (ج) أراجيزُ

Günah. Azap ve ceza. Puta tapma. Şeytan vesvesesi.

الرُّجْز (ج) أرجاز

Bir nevi deve hastalığı. Asıl bahri altı kere "müstef'ilun" olan şiir nevi.

الرَّجَزُ

Ses birbirine karışmak, yükselmek. Gök şiddetle gürlemek. Kuyunun derinliğini ölçmek. (-o, an) : Men'etmek. 

رَجَسَ صوتُ الرعد أو الجيش ـــُــ رَجْسًا

Gök gürledi. Sallandı, yıkıldı. Karıştı.

ارْتَجَسَتِ السماءُ

Pislik. Pis şey. Kötü iş, haram. Lânet, küfür. Azap. Vesvese. 

الرِّجْسُ (ج) أرْجاس

Kuyu derinliğini ölçmek ve kuyuyu temizlemek için kullanılan ucuna taş bağlanmış ip. İskandil. 

المِرْجَاس (ج) مَرَاجيسُ

Kuş sıcak memleketlerden soğuk memleketlere dönmek. Fayda vermek. Vazgeçmek, dönmek.

رَجَعَتِ الطَّيرُ ـــِــ رُجُوعًا و رِجَاعًا

(o, an, ilâ) : Vazgeçirmek, çevirmek.

رَجْعًاو مر جِعًا و مَرْجِعَةًو رُجُو عًا ورُجْعَانًا

Bir şey almak için elini arkaya attı. Hayvan tersledi. Zayıfladıktan sonra şişmanladı. “İnn. lilllah...” dedi. (-o) : Vazgeçirdi. Kazancına bereket verdi. 

أرْجَعَ

(o) : Müracaat etti, istişare etti. Kitaba baktı, tekrar gözden geçirdi. Talâktan rucû etti.

راجَع

“inna lillâh...” dedi. (-o, fî): Sesini titretti, dalgalandırdı; nağme yaptı. Ezanda şehadet kelimelerini tekrar etti (çift okudu). 

رَجَّعَ

(alâ) : Hak talep etti. (-o,ilâ) İade etti. 

ارتَجع

(fî) Gelip gitti, şüpheli oldu.

تَرَجَّعَ

“inna lillah...” dedi. Geri istedi. 

اسْتَرْجَعَ

Göl. Gidip gelen sıtma. 

الرَّاجِعَةُ (ج) رَوَاجيعُ

Yular. Yular burunduruğu. 

الرِّجاعُ

Hayvan tersi. Su, yağmur. Faide. Göl. Mektubun cevabı. Yankı. Bahar bitkisi. 

الرَّجْعُ (ج) رِجاعٌ رُجْعان

Dönüş. Mektup cevabı.

الرُّجْعَى

Talâktan vazgeçme. Ölümden sonra dirilme. 

الرَّجْعَةُ

Gericilik. 

الرَّجْعِيَّةُ

Hayvan tersi. Reddedilen veya tekrar yapılan şey. Devenin işkembesinden ağzına getirip gevişlediği şey. Eski elbise. Ter. Göl. Kömür külü ve pisliği. 

الرَّجيعُ (ج) رُجُع

Dönüş. Dönecek yer. Kök. Kaynak. Omuz altı.

المَرجعُ (ج) مَراجع

Şiddetle sallanmak, sarsılmak. Korkusundan yerinde duramamak. Titremek. Kalb çarpmak. Gürlemek. Düşmek. Dalgalanmak (-o) : Titretmek. Sallamak. 

رَجَفَ ـــُــ رَجْفًا و رُجُوفًا و رَجيِفًا

(=) (fî, bi) : Boş ve kötü söze daldı.

أرْجَفَ

Kargaşalık çıkaran asılsız haber, balon.

الإرْجَافُ (ج) أراجيف

Kıyamet günü sûra ilk üfleniş. 

الرَّاجفَةُ

Zelzele, sarsıntı. 

الرَّجْفَةُ

Kuvvetlendirdi. Taradı, düzeltti. Çocuk doğumda ters geldi.

رَجَّلَهُ

Yaya yürüdü. Müstekillen fikir ve görüş sahibi oldu. Güneş yükseldi. (-o) : Ayağının altına aldı. Hazırlıksız konuştu.

ارتجل

Yaya yürüdü. Bineğinden inip yürüdü. Kendini erkeğe benzetti. Güneş yükseldi. (-o) : Ayağının altına aldı. Taradı. 

تَرَجَّلَ

Büyük ayaklı. 

الأرْجَلُ (ج) رُجْلٌ

Yaya. Koğucu. 

الرَّاجِلُ (ج) رِجَالٌ ورَجِّالَةٌ

Topuktan aşağı veya uyluk başından aşağı ayak. Bir kısım, bir takım. Çekirge bulutu. Ordu. Hisse. 

الرِّجْل (ج) أرْجُلٌ

Erkek. Piyade. 

الرّجُلُ (ج) رِجالٌ

Dağdan ovaya akan su yatağı. Semiz otu. 

الرِّجْلَةُ (ج) رِجَلٌ

Bilgi ve görüşü erkek gibi (isabetli) olan kadın. 

الرَّجُلَةُ

Koşucular. 

الرَّجَليُونَ

Erkekliğe ait kemal vasıfları. 

الرُّجُولة و الرُّجُوليَّةُ

Toprak veya bakır tencere. Buhar kazanı. 

المِرْجَلُ (ج) مَرَاجل

Taşla öldürmek. Sövmek, lânetlemek. Kovmak. Terk etmek. Suizanda bulunmak. 

رَجَمَهُ ـــُــ رَجْمًا

İleri gitti. (-an) : Müdafaa etti.

رَاجَمَ فى

Zanna dayanarak konuştu. (-o) : Kabri taşla çevirdi.

رَجَّمَ

Kuyunun derinliğini ölçmek için kullanılan ip ucuna bağlı taş, iskandil. Kuyunun ağzına kapatılan taş. Kuyu çıkrığı.

الرِّجامُ

kabir taşı. Kabir. Kuyu. Tandır.

الرَّجَمُ (ج) رِجَامٌ

Efendi, asil. 

المِرْجَمُ (ج) مَراجمُ

Bir yerde kalmak. Alışmak. (-o) Gıdasız hapsetmek. Utanmak. 

رَجَنَ بالمكان ـــُــ رُجُونًا

Karıştı, bozuldu.

ارْتَجَن

Topluluk. 

الرَّجينَةُ (ج) رَجَائنُ

Küçük küfe.

المَرْجُونَةُ (ج) مراجين

المَرْجانُ انظر : م رج

Ummak. Korkmak. (Bu manada menfÎ olarak kullanılır.)

رَجاهُ ـــُــ رَجْوًا و رُجُوًّا و رَجاءً

Erguvan. Kırmızı boya. 

الأرْجُوان

Yan, kenar.

الرَّجا (ج) أرجاء

Ümit. 

الرَّجِيَّةَ

Yer geniş olmak. 

رَجِبَ المكان ـــَــ رحَبًا