Gözcü.

الرَّبى

Bakmak, terbiye etmek. Başa geçmek, idare etmek. Sahip olmak. Toplamak. Koruyup çoğaltmak. Düzene koymak. (-bi): Bir yerde kalmak.

رَبَّ الولد ـــُــ رَبًّا

(=) Sahibi olduğunu iddia etti. 

تَرَبَّبَ

Yoğunlaştırmak.

التَّرْبيِبُ

Allah’ın isimlerinden. Sahip. Efendi, reis. Mürebbi. Bakıp gözeten. Nimet veren. Düzene koyan. 

الرَّبّ (ج) أرْبابٌ و رُبُوبٌ

Allah’a ibadet eden. İlim ve ameli tam olan.

الرَّبَّانِىّ

Keçi boynuzu. On binlik cemaat.

الرِّبَّةُ (ج) رِبَبٌ و رِبابٌ

Bir erkeğin üvey oğlu. Yaban öküzü sürüsü.

الرَّبُوب

(=) Andlaşmalı kral.

الرَّبيبُ (ج) أرِبَّاء و أرِبَّة

(=) Bir erkeğin üvey kızı. Dadı, mürebbiye.

الرَّيِبَةُ (ج) رَباَئِبُ

Sabır ve takva sahibi âlim. Kalabalık.

الرَّبِّىُّ

Terbiye etmek

رَبَت الصبىَّ ـــِــ رَبْتًا

(=) Uyutmak için çocuğa hafif hafif vurmak.

رَبَّتَ الصبىَّ

Men’etmek, önlemek. Ayırmak.

ربَثَهُ عن حاجته وأمره ـــُــ رَبْثًاو رِبِّيثَى

Meşguliyet, engel.

الرَّبِيثَةُ (ج) ربائث

Kazanmak, kâr etmek.

رَبِحَتْ تِجارَتُهُ ـــَــ رِبْحًا

Kâr ve kazanç peşinde koştu. Hayrette kaldı.

تَرَبَّحَ

Kârlı.

الرَّابِحُ

Kazanç, kâr.

الرِّبْحُ (ج) أرْباح

Kazanç üzerine kurulmuş alışveriş.

المُرَابَحَةُ

Bir yerde kalmak. (- o): Men’etmek, engel olmak. Biriktirmek.

رَبَدَ با لمكان ـــُــ رَبْدًا و رُبُودًا

Kitap ve evrak sandığı.

الرَّبيدة (ج) رَباَئِدُ

Deve ağılı. Hurma kurutulan yer.

المِرْبد (ج) مَرَا بَذُ

Hayız bezi. Parlatma ve temizleme için kullanılan bez. Her pis şey. Hayırsız adam. Şişe tıpası.

(الرِّبْذة) : (ج) رِبَذٌ ؛ ورِباَذٌ

Etlenmek, semizleşmek. Zeki ve ince zevkli olmak. 

رَبُذَ الكَبْشُ ـــُــ رَبازةً

Sanatında üstat.

الرَّبِيزُ

Uzak görüşlü adam. Çok.

الرَّبِسْ

Semiz koç. Çok mal. Dolgun salkım. Cesur, yiğit. 

الرَّبِيس

Başa gelecek iyi veya kötü bir şeyi beklemek.

رَبَصَ بفلان ـــُــ رَبْصًا

İhtikâr yaptı. (-bi) : (=)

تَرَبَّص

Hayvan bütün ayaklarını kıvırıp oturmak. Atlayıp üstüne düşmek. (-bi): İkna etmek.

رَبَضَتِ الغنمُ و غيرها من الدواب ـــِــ رَبْضًا

Sığınmak.

و ـ فلانًا ـــُــ رَبْضً

Güneş çok kızdırdı. Suya kandırdı. Hayvanları yatırdı.

أرْبَضَتِ الشمسُ

Zevce. Hayvan ağılı. Yanında kalınabilecek dost, akraba. Karnın içindeki uzuvlar. Köşe, çevre. Azık.

الرَّبَض (ج) أرْباض

Kalın, İri. Geniş.

الرَّبوض (ج) رُبُضٌ

Önemsiz, düşük adam.

الرُّوَيْبِضة

Sağlam yürekli olmak.

رَبَطَ جأشُه ـــِــ رِباطةً

Bağlamak.

و ـ الشىء ـــُــ رَبْطًا

Önemli yerde nöbet tuttu. Vazifeye devam etti, sarıldı.

رَابَطَ

Bağ, alâka. Bağlanmış şey. Birlik, cemiyet.

الرَّابِطَةُ (ج) رَوَابِطُ

Bağ. Nöbet yeri. At. Tekke. Gönül. Kıravat.

الرَّباطُ (ج) رُبُطٌ

Bağlanmış. Rahip. Zahid. Islanmış kuru hurma. Sağlam.

الرَّبيط

Cephe karargâhında bulunan asker ve hayvanlar.

المُرابِطةُ

Bahar gelmek. Serbest otlamak. Nöbet üç günde bir gelmek. Durup beklemek. Bolluk olmak. (- bi): Yerleşmek, kalmak, (-an ) : Vazgeçmek. (-alâ): Şefkat göstermek, sevmek. Dördüncüleri olmak.

رَبَعَ الرَّبيعُ ـــَــ رُبُوعًا

Dört oldu. Bahara girdi. Koyun dört yaşına girdi, at beş, deve yedi yaşına girdi. Üçüncü günde geldi.

أرْبَعَ

Kare şekline koydu. Dörde ayırdı.

رَبَّعَ الشىء

Semizleşti. Koştu.(-o): Taşıdı, kaldırdı. Başa geçmeyi umdu.

ارْتَبَعَ

Dayanaklı oldu. Tek başına yaptı. Birikti. Toz kalktı.

اسْتَرْبَعَ

Dört. 

الاَرْبَعُ الاَرْبَعَةُ

Çarşamba. 

الاَرْبعاء (ج) أربعاوات

Bağdaş.

الاُرْبُعاء

Kırk. 

الاَرْبعون

Dördüncü. 

الرَّابعُ

Dörder.

رُبَاع

Durum, iş, hâl.

الرَّباَعُ

(=) 

الرَّبَاعِةُ

Köpek dişi ile ön dişler arasındaki diş.

الرَّبَاعِيَةُ

Dörtlü. Kare piramit.

الرَّبَاعِىَ

Yazlık. Ev. Avlu. Mesken. Orta boylu. Mahalle.

الرَّبْعُ

Orta boylu. 

الرَّبَعُ

Dörtte bir. 

الرُّبْع

Üç günde bir gelen sıtma. 

حُمَّى الرَّبْع

Orta boylu. Esans kabı. Kur’an cüzü kutusu. 

الرَّبْعةُ

Bahar. Rebiulevvel ve Rebiulâhir (kamerî ayların üçüncü ve dördüncüsü). Bahar yağmuru. Küçük ırmak. Yeşil bitki, ot. Dörtte bir. 

الرَّبِيعُ (ج) أرْبِعاء و رِباع

Kuvvet deneme taşı. Demir miğfer. Bahçe. Su kırbası. Esans şişesi.

الرَّبيعَةُ (ج) رَبَائِع

Bir hastalık. Bağdaş. Kısa boylu.

الرَّوْبَعَةُ

Ganimetten dörtte biri. Orta boylu. Baharda doğuran hayvan. 

المِرْباع (ج) مَرَابيعُ

Dört köşe. Kare. 

المُرَبَّعُ

Yük taşımaya yarayan sopa. 

المِرْبَعُ (ج) مَرَابِعُ

Orta boylu. Üç günde bir gelen sıtmaya tutulmuş kimse.

المَرْبُوع (ج) مَرَابيعُ

Tarla sıçanı, Arap tavşanı. 

اليرْبُوعُ

Bolluk. Müreffeh.

الرَّابِغُ

İple bağlamak ( - o): Birini çapraşık bir işe düşürmek. 

رَبَقَةُ ـــُــ رَبْقًا

Halkalı ip. Yular. İp. İplik. 

الرِّبْقَةُ (ج) رِباقٌ و رِبَقٌ

Karıştırmak. Hurma ve yağdan bir yemek yapmak. Tiridi ıslah etmek. Yemek yapmak. 

رَبَكَ الشىء ـــُــ رَبْكًا

Omuz eti. 

الرّاَبَلَةُ (ج) رَوَابِلُ

Pelin otu. 

الرِّبْلُ (ج) رُبُولٌ

Cüsseli, şişman. 

الرَّبيلُ

Baskıncı hırsız. 

الاُرْبُون العُرْبُون

Kaptan. Her şeyin çoğu, büyüğü. İlki, başlangıcı. 

الرَّبّان

Artmak, çoğalmak. Yükselmek. Şişmek. ( -fi): Gelişmek, yetişmek. 

ربا الشىء ـــُــ رَبْوًا و رُبُوًا

(âlâ) Aştı, geçti. Faiz muamelesi yaptı. Tepe üstünde durdu. (-o) Artırdı. Çoğalttı.

أرْبَى

Kasık.

الاُرْبِيّة

Tepe.

الرابية

(=) 

الرَّباةُ الرُّباوة

Fazlalık. Faiz.

الرِّبا

Tepe. Astım. 

الرَّبْو

Tepe. Onbini bulan kalabalık. 

الرَّبوة

Reçel.

المُرَبَّى (ج) مُرَبَّيات