Yumuşak huylu olmak. Yumuşak ve düz olmak.

دَمُثَ الرجلُ دَماثةً و دُمُوثةً

Gece kararmak. Hayvan süratle gitmek. Yerli yerince olmak. (- fi) : Bir şeyin içine girip yerleşmek.

دمَجَ الليلُ ـــُــ دُمُوجًا

Bez içine dürdü. İnce ve sağlam büktü. Muhkem ve sağlam yaptı.

أدْمَج الشىء

Gazap etti, kızdı. (- o) : Helâk etti, yok etti. (- alâ) : Üstünü düzledi, kapattı.

دَمْدَمَ عليه

Ölmek, mahvolmak. (- alâ) : İzinsiz girmek. Hücum etmek.

دَمَرَ فلانٌ ـــُــ دُمُو رًا ودَمارً

Geceyi uykusuz geçirdi.

دامَرَ الليلَ

Yok etti, hayatına son verdi.

دَمَّرَ الشىء

İyice karanlık basmak. Harap olmak. (- o) : Üstünü örtmek, gizlemek.

دَمَسَ الظلامُ ـــُــ دَمْسًا و دُمُوسً

Örtü, kapak.

الدِّماسُ

Gözden yaş boşanmak. Akmak.

دَمَعَتِ العينُ ـــَــ دَمْعًاودَمَعانًا

Yüzdeki göz yaşı izi. İhtiyarlık veya hastalıktan akan göz yaşı.

الدُّمَاع

Göz yaşı.

الدَّمْع (ج) أ َدْمُوعٌ و دُمُوعٌ

Bıngıldak.

الدُّمّاع

Başından derince yaralamak, beynini çıkarmak. Güneş çarpmak. Galip gelmek. İzini silmek. Damgalamak.

دَمَغَ فلانًأ ـــَــ دَمْغًا

Beyne varan yara. Semerin arkasını tutan demiri.

الدَّامغة

Beyin.

الدِّماغ (ج) أدمغة

Tipi.

الدَّمَق

Bir dizi bina.

المِدْماك

Oklava.

المِدْمَك

Çıbanı tedavi etmek. Yeri gübrelemek.

دَمَلَ الدُّمَّلَ ـــُــ دَمْلا ً ودَمَلانًا

Gübre. Çürümüş hurma.

الدَّمَال

Çıban.

الدُّمَّل (ج) دَمامِلُ دَمَاميِلُ

Razupent. Düz taş.

الدُّمْلُجُ (ج) دمالج

Çirkin ve hakîr olmak. Can sıkmak. (- alâ) : Üzerini kapatmak. (- o) : Boyamak, sıvamak, üstünü düzlemek. Süpürmek. Başını yarmak. Yok etmek.

دَمَّ ـــُــ كمدَّ وفرَّ دَمامة

Kızıllık, ruj.

الدِّمَام

Çöl.

الدَّيْمُوم ـ الدَّيمومة

Tırmık.

المِدَمَّة

Gübrelemek.

دَمَنَ الاَرضَ ـــُــ دَمْنًا

Kin bağlamak. (-alâ) : Ayrılmamak.

دَمِنَ قلبُه ـــَــ دَمْنًا

Devam ettirdi, bırakmadı.

أدمن الشرابَ و غيره

Çiğnedi. Çişini yaptı. Gübreledi. Devam etti.

دمنت المكان

Gübre. Kül.

الدَّمان

İnsanların iz ve kalıntısı. Harabe izi. Çöplük. Toprakla karışmış sert gübre. Havuzdaki su artığı. Kin.

الدِّمنة (ج) دِمْن و دِمَن

Kan çıkmak, akmaksızın kanamak.

دَمِىَ الجُرْحُ ـــَــ دَمَّى و دَمْيًا

Kanattı. Burnunu kanattı. Deşti.

أدْمَى فلانًا

Akmayacak kadar kanamış yara.

الدامية

Kan.

الدَّمُ (ج) دماء و دُمِى