Örtmek, saklamak.

خَبَأهُ ـــَــ خَبْئًا

Gizledi. Bilmece söyledi.

خابأَهُ

Gizlendi. Depo etti.

اخْتَبَأَ

Su kabı. 

الخابِيَةُ

Gizlenmiş, Örtülmüş

الخَبْءُ

Çadır.

الخِبَاءُ (ج) أخبيَةٌ

Gizlenmiş, depo edilmiş.

الخَبِيئَةُ (ج) خَبَايا

Koşmak. At yaya yürümek. Boylanmak. Dalgalanmak. 

خَبَّ ـــُــ خَبًّاو خَبَبًا و خَبِيبًا

Aldatmak. Aldatıcı.

خَبٌ

Aldattı. Arabozdu.

خَبَّبَهُ

Uzun sargı. Vadi tabanı. Kır. Vaha.

الخُبَّة (ج) خُبَبٌ

Yer düz olmak. Gizli olmak.

خَبَتَ المَكَانُ ـــُــ خَبْتًا

Düz yere gitti ve indi. Allah’tan korktu, alçak gönüllü oldu.

أخْبَتَ

Bozuk, çirkin ve kötü olmak. Sıkıntılı olmak. Midesi bulanmak.

خَبُثَ الشىء ــــُــ خُبْثًا و خَباثَةً و خَبَاثِيَةً

S. müş.

فهو خبيثٌ (ج) خُبَثَاَهُ و خُبُثٌ و خَبَثَةٌوأخْباثٌ و هى خَبيثة (ج) خَبَائِثُ

Kir, pas. Pislik.

الخَبَثُ (ج) أ خْبَاثٌ

Deve sütlenmek.

خَبَرَتِ النساقةُ ـــُــ خُبُورًا

İmtihan etmek, denemek. Durumunu iyice bilmek.

و ـ الشىءَ خَبْرًا و خَبْرَةً و مَخْبَرَةً

S. müş.

فهو خابِرٌ و خَبيِرٌ

Haber verdi.

أخْبَرَهُ بكذَا

Haberleşti. Ortakçılık yaptı.

خَابَرَهُ

Tarihçi.

الاَخْبَارِىّ

Söz ve yazı halinde nakledilen şey.

الخَبَرُ (ج) أ خْبَارٌ

Takdim edilen şey. Yemek hissesi. Azık, katık.

الخُبْرَةُ

Allahın isimlerinden : (Olanı ve olacağı bilen). Haberdar. Haber veren. Çiftçi. Bitki.

الخَبيِرُ

Tarla bir yandan, emek bir yandan ortakçılık.

المُخَابَرَةُ

Kontrol kalemi.

المخْبَرَةُ

Ekmek pişirmek. Ekmek yedirmek. Eliyle çok dövmek.

خبز الخُبْزَ ـــِــ خَبْزًا

Ebe gümeci.

الخُبَازَى

Ekmekçi.

الخَبَّاز

Ekmek.

الخُبْزُ

Almak, ele geçirmek.

خَبَسَ الشىء ـــُــ خَبْسً

Şuradan buradan toplanmış yiyecek. Kozmopolit insan topluluğu.

الخُباَشة

Hurma tatlısı.

الخَبيص (ج) أخبصة

Uyumak üzere olduğu yere yatıvermek. (-alâ) : Kapı çalmak. (-o) : Çiğnemek. Kuvvetle vurmak. Şuursuzca yürümek. Cin çarpmak. Ağacın yaprağını döktürmek. Tanımadığı kimseden bir şey istemek.

خَبَطَ ـــِــ خَبْطً

Şehirler karıştı. (-o) : Çiğnedi. Cin çarptı.

تَخَبَّطَتِ البلادُ

Silkelemekle dökülen ağaç yaprakları.

الخَبَط

Delirmek. Bir uzvu eksilmek.

خَبِلَ ـــَــ خَبَالاً

S. müş.

خَبِلٌ و هوأ خْبَلُ أ يضًا وهى خَبْلاءُ (ج) خُبْلٌ

Eksiklik. Helâk. Öldürücü zehir. Cehennem halkının vücudundan akan şeyler. Külfet.

الخَبَالُ

Yara. Kargaşalık, fitne, iğreti.

الخَبْلُ

Elbisenin kıvrılıp dikilen kısmı. Kucak ve koltukta taşınan şey.

الخُبْنَة

Ateşin alevi tükenmek. Sükûnet bulmak.

خَبَتِ النارُ ـــُــ خَبْوًا و خُبُووًّا