Araya girmek, engel olmak. (-o) : Örtmek, men’etmek.

حَجَبَ بينهما ــــُــ حَجْبًا

Kapıcı. Kaş ve kemiği. Kenar.

الحا جِب : (ج) حَجَبَةٌ ، و حُجــّا ب حَوَا جِب

Örtü, perde. Muska.

الحِـجاب (ج) حُجُبٌ

Gelmek. (-o) : Ziyarete yönelmek. Gidip gelmek.

حَجَّ إليه ــــُــ حَجَّا

Münakaşa ve mücadele etti.

حاجَّهُ

Delil getirdi.

احْتَجّ عليه

Hacı. 

الحاجَّ : (ج) حُجَّا (ج) حَجِيجٌ

Delil. Fatura, makbuz. Güvenilir âlim.

الحُجّة : (ج) حُجَجٌ ، وحِجاجٌ

Hac. Sene.

الحِجَّـة : (ج) حِجَجٌ

Kamerî ayların sonuncusu.

ذوا الحِجَّة

Cadde.

الَمَحجَّة : (ج) مَحاجُّ

Menetmek. Tahdit koymak.

حَجَرَ عليه ــــُــ حَجْرًا

Taştan nişan koydu. (-o) : Daralttı.

حَجَّرَ

Karnı sertleşti. (-bi) : Sığındı. (-o) : Kucağına aldı.

احْتَجَرَ

Taş gibi oldu. (-o) : Daralttı. 

تَحَجَّرَ

Men’etmek. Yakınlık, akrabalık. Himaye. Akıl.

الحِجْر : (ج) حُجُو رٌ

Taş.

ا َلحجَر : (ج) أحْجار ، و حجا رة

Oda. Ağıl.

ا ُلحجْرة : (ج) حُجَر

Ayırmak. Menetmek. İşgal etmek. Haczetmek.

حَجَز َ بينهما ـــِــ حَجْزًا

Engel. Sınır.

الحا جِز : (ج) حَجَزةٌ

Bir ayak üzerinde yürümek. Böbürlenerek yürümek. Sıçrayarak yürümek.

حَجَلَ ــ ِ حَجَلاَ نًا

Halka. Bağ.

الحِجْل : (ج) أ حْجَالٌ

Gelin için süslenen köşe. Keklik.

ا َلحجَلَة : (ج) حَجَلٌ ، و حِجا لٌ

Hayvanların ayağındaki seki. Nişan. Topuğa kadar varan elbise.

المُحَجَّلُ

Burunsalık takmak. Menetmek. Emmek. Hacamet âletiyle kan almak. 

حَجَمَ فمَ الحيوان ــــُــ حَجْمًا

Isırmasın diye hayvanın ağzına takılan şey.

الحِجام

Hacim, mikdar.

الحجْم

Kan alma şişesi, aleti.

المِحْجَم

Ucu eğri sopa, baston. Kuş gagası.

الَمِحْجَن : (ج) مَحا جِنُ

Durmak, ikamet etmek. (-bi) : Cimri olmak. (-o) : Sarılmak, korumak. Menetmek. Zannetmek. Kasdetmek.

حَجَا ــــُــ حَجوًا

Bilmece.

الأ حْجُو ة : (ج) أحاجِىُّ

Lâyık.

حَجًا

Örtü. Akıl.

الحِجا (ج) أحجاء