Kanbur. Göğsü çukur, sırtı çıkık. |
ÇáÃÌúäóÇø õ |
Yabancı bir yerde misafir olmak. Güneyden veya güneye rüzgâr esmek. (-ilâ) : arzulamak, özlemek. (-o) : Uzaklaşmak, uzaklaştırmak. Böğrüne vurmak. Yanında yürümek. |
ÌóäóÈó ÝáÇäñ Ýì Èäì ÝáÇä ÜÜÜõÜÜ ÌóäÇ ÈÉð |
Uzaklaştırmak. |
ÝáÇ äÇð ÇáÔì Á ÌóäúÈÇð æ Ìõäõæ ÈðÇ æ ÌóäóÇ ÈÉ ð |
Uzaklaşmak, yaklaşmak. Cünüp olmak. |
ÌóäõÈó ÜÜÜÜõÜÜ ÌóäÇÈÉð |
Cünüp oldu. (-o) : Uzaklaştı. |
ÇÌúÊóäóÈó æ ÊóÌäøóÈó |
Yan, bucak. Avlu, meydan. Kibirli. Yabancı. |
ÇóáÌÇäöÈ : (Ì) ÌæÇäÈ |
Bucak, çevre. Avlu, meydan. |
ÇáÌäÇÈ : (Ì) à ÌúäöÈÉ |
Yan, bucak. Bir tarafı, dengi. Yakın, akraba. |
ÇáÌóäúÈ õ : (Ì) ÌõäõæÈ ñ ¡ æà ÌúäóÇÈñ |
Uzak, yakın, yabancı. Yol arkadaşı. Serkeş. Cenabet. |
ÇáÌõäõÈ : (Ì) Ãó ÌúäóÇÈñ |
Yan, kenar, kaçınma, ayrılma. Yazın yeşeren ağaç. |
ÇáÌóäúÈÉ |
Güney rüzgârı. |
ÇáÌóäõæÈ : (Ì) ÌäÇÆÈ |
Yandan çekilip götürülen. İtaatkâr. Yabancı. İyi cins hurma. |
ÇáÌóäöíÈõ : (Ì) ÌõäõÈñ |
Yer tesviye aleti. Kalkan. Perde. Sınır. |
ÇáãöÌúäóÈõ : (Ì) ãÌÇäöÈõ |
(Orduda) cenah. |
ÇáãõÌóäøÜÈÉ |
Meyletmek. Bir tarafa eğilmek. Gemi karaya oturmak. Gece gitmek veya gelmek. Günah saymak. (-ilâ, li) : Meyletmek, tâbi olmak. |
ÌóäóÍó ÜÜÜóÜÜ ÌóäúÍðÇ ¡ æ ÌõäõæÍðÇ |
(=) Yaslandı, dayandı |
ÇÌúÊóäóÍó |
Kaburga. |
ÇáÌÇäöÍÉ : (Ì) ÌóæÇäöÍõ |
Kanad. Pazı. Koltuk. Yan. Kısım |
ÇóáÌäÇÍ : (Ì) ÃÌäÍÉ ¡ æ ÃÌúäõÍñ |
Günah, suç. İşkence. |
ÇáÌõäÇÍ |
Kenar. Himaye. Kuru. Kısım. Karanlık. |
ÇáÌöäÍ |
Ordu. Yardımcılar. |
ÇõáÌäúÏ : (Ì) à ÌäÇÏ ¡ æ ÌõäõæÏ |
Asker. |
ÇáÌõäúÏöìø |
Sal tahtası, tabut. Ölü. |
ÇáÌöäóÇÒóÉ : (Ì) ÌóäÇÆöÒõ |
Aynı cinsten oldu, benzeşti. |
ÌÇäÓå |
(Matematikte) paydaları eşit kılmak. |
ÇáÊøóÌúäíÓõ |
İki kelimenin aynı şekil, fakat farklı manada olması. |
ÇáÌöäÇÓ |
Kök, nevi, cins. |
ÇáÌöäúÓõ : (Ì) ÃÌäÇÓñ æ ÌõäõæÓñ |
Vatandaşlık, tâbiiyet. |
ÇáÌöäúÓöíøÉõ |
Meyletmek, zulmetmek. Kanburlaşmak. |
ÌóäöÝó ÜÜÜÜóÜÜ ÌóäóÝÇð |
Kapanmak, gizlenmek. |
Ìóäø ó ÜÜÜöÜÜ ÌóÜäøÇ |
Kararmak.(-o) : Örtmek. Kefenlemek, gömmek. |
æ ÇááíÜáõ ÜÜÜõÜÜ ÌóäöÜÇø ó æ Ìõäõæäðà æ ÌöäóÇ äÇ |
Aklını yitirmek. |
Ìõäøó ÌóäøðÇ ¡ æ ÌõäõæäðÇ ¡ æ ÌöäøóÉð |
Cin. Bir nevi yılan. |
ÇáÌóÇäøõ : (Ì) ÌöäøóÇäñ ¡ æ ÌóæóÇäõø |
İç, kalb. Gizli şey. |
ÇáóÌäóÇäõ |
Bahçe, meyvelik. Cennet. |
ÇáÌóäóøÉ õ : (Ì) ÌöäÇóä |
Delilik. Cin. |
ÇáÌöäøÜÉõ |
Örtü. Kalkan. |
ÇáÌõÜäøÉõ : ÜÜÜ Ìõäóäñ |
Kabir. Örtülmüş şey. Rahimdeki çocuk. |
ÇáÌöäíäõ : (Ì) à ÌäøóÉ ¡ æ ÃÌúäõä |
Kalkan. |
ÇáãöÌóäøóÉõ : (Ì) ãÌóÇäøõ |
Suç işlemek. |
Ìóäì ÌöäÇ íÉ |
Meyve toplamak. Altını tasfiye etmek. |
æ ÜÜ ÇáËãÑÉó æ äÍæóåÇ Ìäðì æ ÌäúíðÇ |
Toplanmış meyve. Mantar. Ot. Üzüm. Yaş hurma. Bal. |
ÇáÌäì : (Ì) Ãó Ìúäò æà óÌúäÇÁ |