|
Kanbur. Göğsü çukur, sırtı çıkık. |
ÇáÃÌúäóÇø õ |
|
Yabancı bir yerde misafir olmak. Güneyden veya güneye rüzgâr esmek. (-ilâ) : arzulamak, özlemek. (-o) : Uzaklaşmak, uzaklaştırmak. Böğrüne vurmak. Yanında yürümek. |
ÌóäóÈó ÝáÇäñ Ýì Èäì ÝáÇä ÜÜÜõÜÜ ÌóäÇ ÈÉð |
|
Uzaklaştırmak. |
ÝáÇ äÇð ÇáÔì Á ÌóäúÈÇð æ Ìõäõæ ÈðÇ æ ÌóäóÇ ÈÉ ð |
|
Uzaklaşmak, yaklaşmak. Cünüp olmak. |
ÌóäõÈó ÜÜÜÜõÜÜ ÌóäÇÈÉð |
|
Cünüp oldu. (-o) : Uzaklaştı. |
ÇÌúÊóäóÈó æ ÊóÌäøóÈó |
|
Yan, bucak. Avlu, meydan. Kibirli. Yabancı. |
ÇóáÌÇäöÈ : (Ì) ÌæÇäÈ |
|
Bucak, çevre. Avlu, meydan. |
ÇáÌäÇÈ : (Ì) à ÌúäöÈÉ |
|
Yan, bucak. Bir tarafı, dengi. Yakın, akraba. |
ÇáÌóäúÈ õ : (Ì) ÌõäõæÈ ñ ¡ æÃ ÌúäóÇÈñ |
|
Uzak, yakın, yabancı. Yol arkadaşı. Serkeş. Cenabet. |
ÇáÌõäõÈ : (Ì) Ãó ÌúäóÇÈñ |
|
Yan, kenar, kaçınma, ayrılma. Yazın yeşeren ağaç. |
ÇáÌóäúÈÉ |
|
Güney rüzgârı. |
ÇáÌóäõæÈ : (Ì) ÌäÇÆÈ |
|
Yandan çekilip götürülen. İtaatkâr. Yabancı. İyi cins hurma. |
ÇáÌóäöíÈõ : (Ì) ÌõäõÈñ |
|
Yer tesviye aleti. Kalkan. Perde. Sınır. |
ÇáãöÌúäóÈõ : (Ì) ãÌÇäöÈõ |
|
(Orduda) cenah. |
ÇáãõÌóäøÜÈÉ |
|
Meyletmek. Bir tarafa eğilmek. Gemi karaya oturmak. Gece gitmek veya gelmek. Günah saymak. (-ilâ, li) : Meyletmek, tâbi olmak. |
ÌóäóÍó ÜÜÜóÜÜ ÌóäúÍðÇ ¡ æ ÌõäõæÍðÇ |
|
(=) Yaslandı, dayandı |
ÇÌúÊóäóÍó |
|
Kaburga. |
ÇáÌÇäöÍÉ : (Ì) ÌóæÇäöÍõ |
|
Kanad. Pazı. Koltuk. Yan. Kısım |
ÇóáÌäÇÍ : (Ì) ÃÌäÍÉ ¡ æ ÃÌúäõÍñ |
|
Günah, suç. İşkence. |
ÇáÌõäÇÍ |
|
Kenar. Himaye. Kuru. Kısım. Karanlık. |
ÇáÌöäÍ |
|
Ordu. Yardımcılar. |
ÇõáÌäúÏ : (Ì) à ÌäÇÏ ¡ æ ÌõäõæÏ |
|
Asker. |
ÇáÌõäúÏöìø |
|
Sal tahtası, tabut. Ölü. |
ÇáÌöäóÇÒóÉ : (Ì) ÌóäÇÆöÒõ |
|
Aynı cinsten oldu, benzeşti. |
ÌÇäÓå |
|
(Matematikte) paydaları eşit kılmak. |
ÇáÊøóÌúäíÓõ |
|
İki kelimenin aynı şekil, fakat farklı manada olması. |
ÇáÌöäÇÓ |
|
Kök, nevi, cins. |
ÇáÌöäúÓõ : (Ì) ÃÌäÇÓñ æ ÌõäõæÓñ |
|
Vatandaşlık, tâbiiyet. |
ÇáÌöäúÓöíøÉõ |
|
Meyletmek, zulmetmek. Kanburlaşmak. |
ÌóäöÝó ÜÜÜÜóÜÜ ÌóäóÝÇð |
|
Kapanmak, gizlenmek. |
Ìóäø ó ÜÜÜöÜÜ ÌóÜäøÇ |
|
Kararmak.(-o) : Örtmek. Kefenlemek, gömmek. |
æ ÇááíÜáõ ÜÜÜõÜÜ ÌóäöÜÇø ó æ Ìõäõæäðà æ ÌöäóÇ äÇ |
|
Aklını yitirmek. |
Ìõäøó ÌóäøðÇ ¡ æ ÌõäõæäðÇ ¡ æ ÌöäøóÉð |
|
Cin. Bir nevi yılan. |
ÇáÌóÇäøõ : (Ì) ÌöäøóÇäñ ¡ æ ÌóæóÇäõø |
|
İç, kalb. Gizli şey. |
ÇáóÌäóÇäõ |
|
Bahçe, meyvelik. Cennet. |
ÇáÌóäóøÉ õ : (Ì) ÌöäÇóä |
|
Delilik. Cin. |
ÇáÌöäøÜÉõ |
|
Örtü. Kalkan. |
ÇáÌõÜäøÉõ : ÜÜÜ Ìõäóäñ |
|
Kabir. Örtülmüş şey. Rahimdeki çocuk. |
ÇáÌöäíäõ : (Ì) à ÌäøóÉ ¡ æ ÃÌúäõä |
|
Kalkan. |
ÇáãöÌóäøóÉõ : (Ì) ãÌóÇäøõ |
|
Suç işlemek. |
Ìóäì ÌöäÇ íÉ |
|
Meyve toplamak. Altını tasfiye etmek. |
æ ÜÜ ÇáËãÑÉó æ äÍæóåÇ Ìäðì æ ÌäúíðÇ |
|
Toplanmış meyve. Mantar. Ot. Üzüm. Yaş hurma. Bal. |
ÇáÌäì : (Ì) Ãó Ìúäò æÃ óÌúäÇÁ |