“Fakat, bilâkis.”

Èóá

Sabah olmak, aydınlanmak.

ÈóáóÌó ÇáÕõÈúÍ ÜÜÜõÜÜ Èõáõ ÌðÇ

Açmak.

æ ÜÜ ÇáÈÇÈó ÜÜÜöÜÜ ÈóáÌÇð

Yaş hurma.

ÇáÈóáóÍõ

Aptal ve tembel olmak.

ÈóáõÏó ÜÜÜÜõÜÜ ÈáÇ ÏóÉð

Şehir. Geniş yer.

ÇáÈóáÏÉ æ ÇáÈóáÏ ¡ (Ì) ÈöáÇÏ æ ÈáúÏÇä

Billûr. Kristal.

ÇáÈóáøóæÑ

Billûrlaştırdı.

ÈóáóæóÑóåõ

Sustu, susmaya mecbur oldu.

ÃÈúáóÓó

Eğerin altına konan keçe.

ÇáÈóáÇÓõ : (Ì) ÈõáõÓ

Taş ve kaldırımla döşemek.

ÈóáóØó ÇáÏÇÑó ÜÜÜÜõÜÜ ÈóáúØðÇ

Kaldırım taşı. Sert yer. Saray.

ÇáÈóáÇ Ø

Palamut meşesi. Pelit ağacı.

ÇáÈóáøæ Ø

Yutmak, yudumlamak.

ÈóáöÚó ÇáãÇÁ æ ÇáÑøöíÞó æ ÇáØøóÚÇãó ÜÜÜÜóÜÜ ÈóáúÚðÇ

Sarnıç. Lâğım çukuru.

ÇáÈóÇáæÚóÉõ æ ÇáÈóáøóæÚóÉ : (Ì) ÈæÇáíÚ ¡ æ ÈáÇ áíÚ

Yutak. Yer altındaki su kanalı.

ÇáÈõáúÚõã ¡ æ ÇáÈõáúÚõæãõ : (Ì) ÈáÇÚíã

Ağaç yetişmek. Bulûğa ermek. Sona ermek. (-o) : Ulaştırmak.

ÈóáóÛ Ü õ ÈáæÛÇð

Güzel sözlü ve fasih olmak.

ÈóáõÛó ÜÜÜÜõÜÜ Èóáà ÛóÉð

S. müş.

ÈóáöíÛñ (Ì) ÈõáúÛóÇå

Gayret etti. Mübâlâğa etti.

ÈóÇáóÛó Ýíå

Yetecek şey, yetecek miktar. Tebliğ.

ÇáÈóáÇ Ûõ

Güzel ve tesirli söz.

ÇáÈóáà ÛóÉõ

Yetecek kadar.

ÇáÈõáúÛóÉõ

Uç, son. Meblâğ.

ÇáãóÈúáóÛõ

Siyah-beyaz renk.

ÇáÈóáóÞõ

Boş, ıssız.

ÇáÈóáúÞóÚõ : (Ì) ÈáÇ ÞöÚõ

İyileşmek. Rutubetli olmak.

Èóáøó ãä ãÑÖöåö ÜÜÜöÜÜ ÈóáÇðø ¡ æ ÈóáóáÃð ¡ æ ÈõáõæáÃð

Islatmak.

æ ÜÜÜ ÇáÔì Á ÈÇáãÇ Á

Hayır. Âfiyet.

ÇáÈõáøóÉ

Aptal olmak, dalgın olmak.

Èóáöåó ÜÜÜÜóÜÜ ÈóáóåðÇ æ ÈóáÇ åóÉð

S.müş.

Ýåæ à Èóáå ¡ æ åì ÈóáúåÇÁ (Ì) Èõáúå

“Bırak, terket”

Èóáúåó

“Değil mi?” sorusuna karşılık : “evet”.

Èóáóì

Denemek. Yormak, bitkin hale getirmek.

ÈóáÇåõ ÜÜÜÜõÜÜ ÈóáúæðÇ ¡ æ ÈóáÃÁð

Eskimek.

Èóáöìó ÇáËøóÄÈõ æ äÍÄåõ ÜÜÜÜóÜÜ Èáøìö ¡ æ ÈóáÇÁð

İmtihan. Keder. Çaba.

ÇáÈóáà å

Eskilik.

ÇáÈöáóì

Musibet. İbtila.

ÇáÈóáúæóì

Belâ.

ÇáÈóáöíøóÉõ : (Ì) ÈáÇ íÇ