“Fakat, bilâkis.” |
Èóá |
Sabah olmak, aydınlanmak. |
ÈóáóÌó ÇáÕõÈúÍ ÜÜÜõÜÜ Èõáõ ÌðÇ |
Açmak. |
æ ÜÜ ÇáÈÇÈó ÜÜÜöÜÜ ÈóáÌÇð |
Yaş hurma. |
ÇáÈóáóÍõ |
Aptal ve tembel olmak. |
ÈóáõÏó ÜÜÜÜõÜÜ ÈáÇ ÏóÉð |
Şehir. Geniş yer. |
ÇáÈóáÏÉ æ ÇáÈóáÏ ¡ (Ì) ÈöáÇÏ æ ÈáúÏÇä |
Billûr. Kristal. |
ÇáÈóáøóæÑ |
Billûrlaştırdı. |
ÈóáóæóÑóåõ |
Sustu, susmaya mecbur oldu. |
ÃÈúáóÓó |
Eğerin altına konan keçe. |
ÇáÈóáÇÓõ : (Ì) ÈõáõÓ |
Taş ve kaldırımla döşemek. |
ÈóáóØó ÇáÏÇÑó ÜÜÜÜõÜÜ ÈóáúØðÇ |
Kaldırım taşı. Sert yer. Saray. |
ÇáÈóáÇ Ø |
Palamut meşesi. Pelit ağacı. |
ÇáÈóáøæ Ø |
Yutmak, yudumlamak. |
ÈóáöÚó ÇáãÇÁ æ ÇáÑøöíÞó æ ÇáØøóÚÇãó ÜÜÜÜóÜÜ ÈóáúÚðÇ |
Sarnıç. Lâğım çukuru. |
ÇáÈóÇáæÚóÉõ æ ÇáÈóáøóæÚóÉ : (Ì) ÈæÇáíÚ ¡ æ ÈáÇ áíÚ |
Yutak. Yer altındaki su kanalı. |
ÇáÈõáúÚõã ¡ æ ÇáÈõáúÚõæãõ : (Ì) ÈáÇÚíã |
Ağaç yetişmek. Bulûğa ermek. Sona ermek. (-o) : Ulaştırmak. |
ÈóáóÛ Ü õ ÈáæÛÇð |
Güzel sözlü ve fasih olmak. |
ÈóáõÛó ÜÜÜÜõÜÜ Èóáà ÛóÉð |
S. müş. |
ÈóáöíÛñ (Ì) ÈõáúÛóÇå |
Gayret etti. Mübâlâğa etti. |
ÈóÇáóÛó Ýíå |
Yetecek şey, yetecek miktar. Tebliğ. |
ÇáÈóáÇ Ûõ |
Güzel ve tesirli söz. |
ÇáÈóáà ÛóÉõ |
Yetecek kadar. |
ÇáÈõáúÛóÉõ |
Uç, son. Meblâğ. |
ÇáãóÈúáóÛõ |
Siyah-beyaz renk. |
ÇáÈóáóÞõ |
Boş, ıssız. |
ÇáÈóáúÞóÚõ : (Ì) ÈáÇ ÞöÚõ |
İyileşmek. Rutubetli olmak. |
Èóáøó ãä ãÑÖöåö ÜÜÜöÜÜ ÈóáÇðø ¡ æ ÈóáóáÃð ¡ æ ÈõáõæáÃð |
Islatmak. |
æ ÜÜÜ ÇáÔì Á ÈÇáãÇ Á |
Hayır. Âfiyet. |
ÇáÈõáøóÉ |
Aptal olmak, dalgın olmak. |
Èóáöåó ÜÜÜÜóÜÜ ÈóáóåðÇ æ ÈóáÇ åóÉð |
S.müş. |
Ýåæ à Èóáå ¡ æ åì ÈóáúåÇÁ (Ì) Èõáúå |
“Bırak, terket” |
Èóáúåó |
“Değil mi?” sorusuna karşılık : “evet”. |
Èóáóì |
Denemek. Yormak, bitkin hale getirmek. |
ÈóáÇåõ ÜÜÜÜõÜÜ ÈóáúæðÇ ¡ æ ÈóáÃÁð |
Eskimek. |
Èóáöìó ÇáËøóÄÈõ æ äÍÄåõ ÜÜÜÜóÜÜ Èáøìö ¡ æ ÈóáÇÁð |
İmtihan. Keder. Çaba. |
ÇáÈóáà å |
Eskilik. |
ÇáÈöáóì |
Musibet. İbtila. |
ÇáÈóáúæóì |
Belâ. |
ÇáÈóáöíøóÉõ : (Ì) ÈáÇ íÇ |