Kesilmek, bitmek. Zayıflamak. Kesinleşmek.

بَتَّ الشىءُ ـــِــ بُتُوتاً

Kökünden kesmek. Yorgun düşürmek. Kesip atmak.

و ــ الشىءَ ــــُــ بتًّا وبتَّةً ، و بتاَتاً

Asla. Ev eşyası, malzeme. Azık.

البَتَا ت

Elbette. Kat’iyyen.

بَتّة : و ألبَّة َ

Kesilmek, eksik kalmak.

بَتِر ــــَــ بَتَراً

Kuyruğu kesik. Nesli kesik. Hayırsız, hor, hakir.

الأبْتَر : (ج) بُتْرٌ

Dolgun. Hepsi.

أبْتَعُ

Bal nebizi, köpürmüş şırası.

البتْعُ

Çok kesti.

بَتَّكَهُ

Kesildi. Kendini Allah’a verdi.

بَتّلَ ، الشىء

(=) (-an) : İlgilenmedi. (-ilâ) : Kendini Allah’a verdi.

التَبَتَّل

Kendini Allah’a veren bekâr kadın.

البَتُول