“Yoksa, bilâkis”.

أمْ

Başlangıç, istek ve tekit edatı.

أَمَا

Tepecik, yüksek yer. Arazi değişikliği. Gevşeklik. Şüphe. Kusur.

الأمْتُ ، (ج) إمَاتٌ ، وأُمُوت

Son, nihayet.

الأمَدُ ، (ج) آماد

Başkan ve emir olmak.

أَمَرَ ، عليهم ـــُــ أَمْرًا وإمارَةً وإمْرَةً

Buyurmak. İş göstermek.

و ـ فلاناًأمْرً وإِمَرَةً وآمِرَة ً

Danışmak.

آمَرَ فلاناً فى لامر مُؤامرة

Nişan koydu. Başkan yaptı. Biledi.

أَمَّرَه

Alâmet. Va’d. Vakit.

الأمارة

Emîrlik.

الإمارَة ، الإ مْرَة

Hal, durum. Hâdise.

الأَ مْر ، (ج) أوامر أمور

Acayip, tuhaf.

الإمْر

Manastır. Kap. Aslan ini. Baş vezir. Kalp. Kan. Şarap.

التّـــَــأْمور ، (ج) تآ مير

Danışma ve araştırma için yapılan toplantı. Kongre.

اَلْمُـؤْتَمَرُ

Dün

أمْسِ (ج) أمُو س ، وآمُس ، و آما س

Herkese “seninleyim” diyen şahsiyetsiz kişi, taklitçi, sebatsız, asalak.

الإ مـــَــعُ ، الإمَّـعَة

Ummak, beklemek.

أمَلَهُ ـــُــ أمْلاً و أمَلاً و إمْلاً

Düşünüp taşındı.

تَأَمَّلهَ

Ana olmak.

أمَّتِ ، المرأةُ ـــُــ أمُومَة

Kasdetmek, yönelmek. Öne geçmek.

و ــ الشىءَ وإليه أمًّا

İmam olmak.

و ــ القومَ و بهم أمًّا وإمَاماً وإمَامَةً

Kasdetti. Arzu etti. Millîleştirdi.

أ مَّـمَهُ

Kasdetti, yöneldi. (-bi) : Uydu.

أئْتـــَــمَّ الشىءَ

(o) : Ana edindi. Kasdetti. (-bi) : Uydu. Teyemmüm etti.

تأ مَّـمَ

Beyne kadar varan baş yarası.

الآ مَّـة ُ : مؤ نث الآم . (ج) أ وَامّ

Ön. Sakın, önüne bak.

أمَامَ

Başkan. İmam, halife, kumandan. Kur’an. Kılavuz. Günlük ders. Cadde. Tesviye ip veya ağacı.

اللإمامُ ، (ج) أءِمّة

Başkanlık.

الإمامة

Asıl, kök, ana.

الأمّ ، (ج) أ مّات و أ مّهات

Merkez şehir. Mekke.

أمُّ القر ى

Beyin.

أ مُّاالرأس

Şarap.

أمُّ الخبا ءثِ

Ölüm.

أم قشْعَمِ

Ana. Millet, ümmet. Familya. Nesil. Din. Yol. Zaman. Boy.

الأ مَّة : (ج) أمم

Mâderşahlık.

الأمُومة

Okuma-yazma bilmeyen.

الأمِّىُّ

Şart, tafsil ve tekit edatı. “Amma”.

أ مَّا

... ya, ... ya.

إ مَّا

أ مِنَ ــــَــ أمْنًا ، و أمَا ناً ، وأ ما نة ، و أ مَناً ، و

Emin olmak, korkmamak. (-alâ) : Güvenmek.

إمْناً ، و أ مَنَةً

Güvenilir olmak.

أمُنَ ـــُــ أمَا نَةً

Emniyette olmak. (-bi) : Güvenmek. Tasdik etmek, inanmak.

آمَنَ إيمَاناً

(alâ) : Âmin dedi. Sigorta ettirdi. (-o) : Güvendi. Emniyette kıldı.

أمَّنَ

: Güvendi. Emin kıldı. Bir şey üzerine itimat etti.

اءْتَمَنَ فلا ناً

(o) : Eman diledi. Güvendi. (-ilâ) : Sığındı. İslâm memleketine iltica etti.

إسْتَاْ مَنَ

Emanet. Güven.

الأمانَةَ

Güven. İtminan.

ألأ مَنَةُ

Koruyan. Güvenilen. Bir şeyi korumayı üzerine alan.

الامِنُ : (ج) أ مَناءُ

Cariye.

الأمَةُ : (ج) إ ماءُ و آمِ