ŞEYH ABDULLAH EL-FÂİZ DAĞISTÂNÎ
Anadolu’da yetişen velîlerden. 1860-70 seneleri arasında Dağıstan’da doğdu.
Dokuz yaşlarında iken Şeyh Şâmil’in Ruslar tarafından esir edilmesinden sonra
âilesi ile birlikte Anadolu'ya gelerek Bursa civârında Elmaköy’e (şimdiki ismi
Güneyköy) yerleşti. Bursa’ya yerleştikten bir süre sonra babası Muhammed Ali
Efendi vefât etti. Küçük Abdullah’ı birlikte hicret ettikleri Nakşibendiye
yolunun büyüklerinden Şeyh Şerâfeddîn Efendi himâyesi altına aldı.
Şeyh
Abdullah Efendi hocası Şerâfeddîn Efendinin sohbetlerinde olgunlaşıp yetişti.
Hocasının emri üzerine beş sene kadar halvete girdi. Günde yedi zeytin ile
karnını doyurarak ve yaz-kış günde 6 defa soğuk su ile gusül abdesti alarak
riyâzet ve mücâhedesini tamamladı. Hocası ile birlikte Balkan harbine ve
Çanakkale savaşlarına katıldı. Hocası Şerâfeddîn Efendinin vefâtından bir sene
sonra vasiyeti üzerine Şam’a hicret etti.
Şeyh
Abdullah Efendi vefâtına kadar Şam’da insanlara doğru yolu anlatmaya ve ilim
tâliblerine ilim öğretmeye çalıştı. Çok cömert ve cesâretli idi. Kendi işini
kendi görür, ev halkına yardım ederdi. Kerâmet göstermekten çok sakınırdı.
Sohbeti çok uzun sürse bile dâimâ İslâmiyetten bahseder bir söylediği sözü bir
daha tekrar etmezdi. Sohbetlerini dinleyenler hiç sıkılmazdı.
Şeyh
Abdullah Efendi 1973 (H.1393) senesi Ramazan ayında vefât etti. Muhyiddîn-i
Arabî Camiinde talebesi ve halîfesi Şeyh Nâzım Efendi tarafından kılınan cenâze
namazından sonra Kasyun Dağı eteklerine defnedildi. Kabri sevenleri tarafından
ziyâret edilmektedir.
|