|
AMR BİN ŞURAHBİL
Tâbiîn devri
âlim ve evliyâsından. İsmi Amr bin Şurahbil, künyesi Ebû Meysere'dir. Hemedân'da
doğdu. Doğum târihi bilinmemektedir. 683 (H.63) senesi Kûfe'de vefât etti.
Amr bin
Şurahbil, Eshâb-ı kirâmdan Abdullah bin Mes'ûd hazretlerinin önde gelen
talebelerinden idi. Hazret-i Ömer, hazret-i Ali, hazret-i Huzeyfe, hazret-i
Selmân ve hazret-i Âişe vâlidemizden ve daha bir çok sahâbîden hadîs-i şerîf
rivâyetinde bulundu. Kendisi de Ebû Vâil Şakîk bin Seleme, Ebû İshâk es-Sebîî,
Şa'bî ve Mesrûk gibi hadîs âlimlerinden hadîs-i şerîf
öğrendi. Vâdiaoğulları
Mescidinde imâmlık yapması sebebiyle Vâdiî nisbesiyle de anıldı. Rivâyetleri İbn-i
Mâce'nin Es-Sünen'i dışında Kütüb-i Sitte'de yer aldı.
Sıffîn muhârebesinde hazret-i Ali'nin yanında idi.
Amr bin
Şurahbil, zamânının âlimleri tarafından medhedildi. Âlimler ondan daha fazîletli
kişi görmediklerini söylemişlerdir. O, Allahü teâlânın korkusundan; "Keşke annem
beni doğurmasaydı." der ve çok ağlardı. Çok cömert olup, dünyâ malına değer
vermezdi. Çok namaz kıldığı için dizleri nasır bağlamıştı. Câhiliyye âdet ve
geleneklerinden uzak durur, bilhassa Eshâb-ı kirâmın yaşayış ve davranışlarına
uymaya çalışırdı. Vefâtı, Abdullah bin Ziyâd'ın vâliliği döneminde olmuştu.
KAYNAKLAR
1)
Tabakât-ı İbn-i Sa'd; c.3, s.263-264
2)
Hilyet-ül-Evliyâ; c.4, s.141-146
3)
A'lâm-ün-Nübelâ; c.4, s.135-136
4)
Tehzîb-üt-Tehzîb; c.8, s.147
|
