|
ABDULLAH İMÂMÎ İSFEHÂNÎ
Mâverâünnehr'de yetişen
âlimlerin büyüklerinden. İsmi, Hâce Abdullah-i İsfehânî'dir. İsfehân'da yaşadığı
için, Abdullah İsfehânî olarak tanındı. Doğum ve vefât târihleri tesbit
edilememiştir. Fakat hicrî dokuzuncu asrın ikinci yarısında vefât ettiği
bilinmektedir.
Büyük âlim Alâeddîn-i
Attâr'ın talebelerindendir. Sünnet-i seniyyeye yapışmada ve dînin emirlerini
yerine getirmede çok gayretli ve ihtiyâtlıydı. Çok kerâmetleri görüldü.
Alâeddîn-i Attâr'ın sohbetine ilk kavuştuğu zaman, hocası ona şu meâlde bir
beyit okudu:
Senden eser kalmasın;
olgunluk budur.
Kendini vahdette yok eyle;
kavuşmak budur.
(Sözlerin büyüğü,
büyüklerin sözüdür. O büyüklerin sözünde Rabbânî tesir vardır.)
HâceAbdullah-i İsfehânî bu
beyti işittikten sonra, bütün gayretini ilim öğrenmeye ve öğrendiklerine uymaya
çalıştı. Bulunduğu yolun edeblerine uymağa çok dikkat ederdi. Çok cömert ve
mütevâzî idi.
Seyyidlerin yükseklerinden
birinin ısrâr ve teşvîkiyle, Alâeddîn-i Attâr'ın yolunu anlatan gâyet güzel bir
risâle yazdı.
KAYNAKLAR
1) Reşehât Ayn-ül-Hayât (Arabî); s.79
2) Reşehât Ayn-ül-Hayât (Osmanlıca); s.146
3) Nefehât-ül-Üns s.362
4) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; c.12, s.34
5) Nefehât-ül-Üns Tercümesi; s.441
|
