|
ABDULLAH BİN HIDIR EZ-ZAĞBÎ
Kerâmetleriyle meşhûr
velî. Doğum târihi bilinmemektedir. 1900 (H.1318) senesinde vefât etti. Beyrut
ve Trablus'ta yaşamıştır. Trablusşam'ın beldelerinden Akka'nın Hayzuk
köyündendir. Nesebi Seyyid Abdülkâdir Geylânî hazretlerine dayanır. Tasavvufta
da onun yolu olan Kâdirî tarîkatında yetişip kemâle ermiştir.
Bulunduğu köyün ahâlisi su
ihtiyâcını büyük bir ağacın altındaki pınardan karşılardı. Pınarın başında
bulunan ağaca büyük bir yılan yerleşmişti. Ahâli su almaya yaklaşırken bu
korkunç yılan hücum ediyor su alamıyorlardı. Köy halkı çâresiz kalıp durumu Şeyh
Abdullah hazretlerine arzettiler. Bunun üzerine ahâliyi toplayıp pınara gitti.
Herkesin korku ile seyrettiği koca yılana ağaçtan inip gitmesi için bağırdı.
Yılan ağaçtan indi ve oradan uzaklaştı. Bir daha da görünmedi. Ahâlî suyunu
rahatça aldı.
Vefâtı yaklaştığı sırada
ağır hasta idi. Talebeleri ve dostları sohbet ve zikir için etrâfında
toplanmıştı. Ancak yerinden kıpırdayacak hâli yoktu. Gelenler çok mahzûn ve
üzgün idiler. Talebeleri zikre başlayınca birdenbire yerinden kalkıp onlara
katıldı. Üzerinde hiç hastalık eseri kalmamıştı. Zikir ve sohbet bitince tekrar
yatağına yattı. Yine şiddetli hâli geri döndü. Vefâtına kadar talebeleri gelince
ağır hastalığı birdenbire kalkar, zikir ve sohbet bitince dönerdi.
Sevenlerinden Şeyh
Abdülfettah Efendi şöyle demiştir:
Onda yürüyemeyeceği
derecede ağır bir rahatsızlık görmüştüm. Bir müddet sonra üzerinde bu
hastalıktan hiç eser göremedim. Merak edip sordum;
"Ceddim Abdülkâdir Geylânî
hazretlerinin hürmetine bu hastalığın kalkması için duâ ettim. Hastalıktan eser
kalmadı." buyurdu.
KAYNAKLAR
1) Câmi-u
Kerâmât-il-Evliyâ; c.2, s.130
|
