İstanbul’da yetişen evliyâdan. İsmi Süleymân Sıdkı olup, Izzî Efendi-zâde diye bilinir. 1210 (m. 1795) senesinde İstanbul’da Sütlüce semtinde doğdu. 1259 (m. 1843) senesinde İstanbul’da vefât etti. Sütlüce’deki Sa’dî Dergâhı bahçesine defnedildi.
Süleymân Sıdkî Efendi, babasının terbiye ve himâyesinde yetişti. Aklî ve naklî ilimlerde üstün bir dereceye yükseldi. Son derece cömert, kerîm ve zarîf bir zât idi. Dünyânın geçici şeylerine gönül bağlamazdı. Sultan İkinci Mahmûd Hân kendisine çok saygı gösterirdi. 1252 (m. 1836) senesinde dergâhını yeniden yaptırdı. Dergâh kitâbesindeki beytler Sultan’a duâdır.
Süleymân Sıdkı Efendi, Murâd-ı Münzâvî’den (r.aleyh) feyz aldı ve Nakşibendî yolunun edebini öğrendi. Galata Mevlevîhânesi şeyhi meşhûr Galip Dede vasıtasıyla da Mevlânâ’ya (r. aleyh) bağlılıkları vardır.
Süleymân Sıdkı Efendi, ondört sene kadar, Sütlüce’deki Sa’dî Dergâhı’nda insanlara ilim öğretti, doğru yolu gösterdi. Şiir kabiliyeti olup, güzel beytler söyledi. Vefât ettiğinde, zamanının şâirlerinden Safvet Efendi ve başkaları onun hakkında medhedici şiirler söylediler:
Yaktı şevk-i aşk-ü-muhabbet vücûdunu,
Hâl ehli bir azîz idi, rahmet ede Allah.
Katre-i rahmet olup târihinin her nutfesi,
Süleymân Sıdkı Efendi makamını eyleye Mevlâ cinân.
Sa’dî Dergâhı’ndaki türbesine girilince, birinci kabir, babası Mustafa Izzî Efendi’nin, dördüncü kabir, kendilerinindir.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Sefînet-ül-evliyâ cild-1, sh. 348