Osmanlıların son zamanlarında yetişen evliyâdan. İsmi, İbrâhim Bolevî Efendi olup, babası Ali Kavun-zâde diye tanınmış olan Hasen bin İbrâhim Efendi’dir. Bolu’da doğdu. Doğum târihi bilinmemektedir. Tasavvufta Kâdiriyye yolunun büyüklerindendir. Kaygusuz İbrâhim Efendi diye de tanınır. 1289 (m. 1872) senesi Zilka’de ayının onikisinde Perşembe günü İstanbul’da vefât etti.
İlk zamanlarında İstanbul’un Ayasofya semtinde bir tüccârın yanında çırak olarak çalışırken, bir taraftan da ilim tahsiline gayret etti. Tasavvuf yolunun büyüklerinden Mustafa Efendi isminde bir zâtın talebesi olan Ömer el-Vasfî ile tanıştı. Daha sonra Mustafa Efendi’nin huzûruna gidip sohbetlerinde bulundu. Kemâle gelerek o zâttan hilâfet aldı.
Hocasından hilâfet aldıktan sonra hacca giden İbrâhim Efendi, Mekke ve Medine’yi ziyâret etti. Yol esnasında evliyâdan pekçok zât ile karşılaşıp, sohbetlerinde bulundu. Hacdan sonra İstanbul’a gelerek, Sultan Ahmed’de Karslıoğlu Mehmed Ağa Hanı’nda bir odada yerleşti. Orada ikâmet etti. Talebelerinin yükseği ve halîfesi Mustafa Şevkî Efendi’nin delâlet ve yardımı ile, 1275 (m. 1858) senesinde, yine o civarda bulunan Toprak sokağında bir dergâh bina edildi. İbrâhim Efendi oraya geçerek, talebe yetiştirmeye devam etti. Ondört sene kadar orada vazîfe yaptıktan sonra 1289 (m. 1872) senesinde vefât edince, vasıyyeti îcâbı Üsküdar’daki Karacaahmed mezarlığında defnolundu.
Âlim, âmil, sâlih bir zât idi. Fakirlerin ve ihtiyâç sahiplerinin sığınağı idi. İlme çok hizmet etti. Binlerce talebe yetiştirdi. Talebelerinden onbir tanesi kendisinden hilâfet aldı. En yüksek halîfesi, yukarıda ismi geçen Mustafa Şevkî Efendi idi.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Sefînet-ül-evliyâ cild-1, sh. 157