Hadîs âlimi. İsmi, Abdullah bin Gânim Derrâcî’dir. Cezayir’in Kasentiniyye şehrinde doğdu. Doğum târihi bilinmemektedir. Aslen Derrâcoğulları kabîlesindendir. 1296 (m. 1879) senesinde vefât etti. Nerede vefât ettiği kaynaklarda bildirilmemektedir.
Doğduğu yerde ilim öğrenmeye başladı. Memleketinden ilim öğrenmek için ayrılarak Tunus’a gitti. Tunus’ta Sahîh-i Buhârî’yi okumaya başladı. Buhârî’yi rivâyet ve dirayet bakımından okudu. Buhârî’nin hatim meclisinde Tunus vâlisi Ahmed Hüseynî ve şehrin ilim ve idâre bakımından ileri gelenleri bulundu.
Abdullah Derrâcî, Tunus’tan ayrılarak, Medîne-i münevvereye gitti. Kendisini ilim yaymağa adadı. Resûlullah efendimizin (s.a.v.) ziyâretine gelen âlimler onunla görüşürlerdi. Birçok âlim ondan ilim öğrendi. Hadîs ve tefsîr âlimi Ali bin Hifâf ve Muhammed Hafnâvî, ondan ders alan âlimlerdendir. Ali bin Hifâf ile ba’zı mes’eleler üzerinde müzâkerelerde bulundu. Hacdan dönüşünde, Abdullah Derrâcî’de, yüksek hâller, keşf ve kerâmetler görüldü.
Abdullah Derrâcî, vefâtına kadar sâlih amellerle meşgûl oldu. Dünyâdan ve dünyâya düşkün olanlardan uzak kaldı. Allahü teâlânın râzı olacağı bir işi yaptığı zaman, kimsenin ayıplamasına ve kınamasına i’tibâr etmezdi. Mekke-i mükerremede ve Harem-i şerîfte, ba’zı kimselerin buraların hürmetine lâyık olmayan hareketlerini görünce, bunlara mâni olurdu.
Abdullah bin Gânim’in yazdığı eserlerden ba’zıları şunlardır: 1-İrşâdü ehl-il-himem fî mâ yatlübu minhüm minel ediyet-in-Nebevıyyeti alâ ihtilâfi ahvâlihim-iz-zekiyyeti, 2- îthâf-ül-mürîdîn bi tahkîk-ı râbitatihim bil-hadreteyni.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Ta’rîf-ül-halef cild-2, sh. 243