SEYYİD AHMED RÛFÎ

İstanbul’da yetişen evliyânın büyüklerinden. Resûlullah efendimizin (s.a.v.) mübârek soyundandır. 1063 (m. 1653) senesinde İstanbul’da doğdu. 1170 (m. 1756) senesinde hacca giderken yolda vefât etti.

Seyyid Ahmed Efendi, asrının büyük âlimlerinden aklî ve naklî ilimleri öğrendi. İlim tahsilini tamamladıktan sonra, Üsküdar Kapı Ağası Medresesi müderrisliğine ta’yin edildi. Bu sırada kendisinde meydana gelen bir hâl, onu mürşid-i kâmil aramaya sevketti. Selâmsız semtindeki bir dergâhın şeyhi olan Ali Efendi ile karşılaşıp, ona talebe oldu. Ali Efendi’den tasavvuf yolunun edebini öğrendikten sonra, Doğancılar’da bulunan evinde talebe yetiştirmeye başladı. Yetiştirdiği talebelerden ba’zıları şunlardır: Hâfız Muhammed Efendi, Şeyh İsmâil Efendi, Şeyh Kirişçi, Şeyh Arabî İsmâil, Şeyh Hasen Halîfe, Şeyh Süleymân Halîfe.

Seyyid Ahmed Efendi Halvetiyye yolunun büyüklerindendir. İlim ve irfan bakımından pek yüksek idi. Şöhretten çok sakınırdı. Uzleti çok severdi. Kurret-ül-uyûn isimli bir eseri ve bir dîvânı vardır.

Dîvân’ından ba’zı bölümler:

Ey şefaat âfitâbı şâh-ı kevneyn!
Kâ’be kavseyn, li me’allah oldu sana cilvegâh.

İsm-i Adem nakş-u âlemda eser nâ beved iken,
Zât-ı pâkin itmiş idi Hak cemâlini kıblegâh.

Zikrullahın her keresi gönül yüzünün sürmesi,
Âşık Murâd’a irmesi, haber tevhîd içinde gizlidir.

Deryâ-ı Umman cevheri, hem burcu irfan serveri,
Bakî hayatın kevseri, haber tevhid içinde gizlidir.

Esrâr-ı tevhîd bi kuman oldu Rûfiye uyan,
Hakk-ül-yakîn kavi burhan tevhîd içinde gizlidir.

***

Metin şerabın içmeden, canın teninden uçmadan,
Kabrin evine göçmeden, îmâna gel tevhîd ile.

İster isen bâhî ni’âm gülşende olmağa mukîm,
Hazâ sırât-ı müstekim, meydana gel tevhîd ile.

Gündüzleri sâim ol, yatma geceleri kâim ol,
Zikr ile Hakka dâim ol, uyan gel tevhîd ile.

Dünyâ evinden geçmeğe, ektiğinden vurup biçmeğe,
Nolduğun onda seçmeğe, seyrâne gel tevhîd ile.

¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾

1) Sefînet-ül-evliyâ cild-5, sh. 59