Tefsîr, hadîs ve fıkıh âlimi. İsmi, Abdüllatîf bin Muhammed bin Ebû Bekr’dir. Muhibbî diye meşhûr oldu. 966 (m. 1559) senesinde doğdu. 1023 (m. 1614) senesinde vefât etti. Doğum ve vefât yerleri bilinmemektedir.
Muhibbî ençok babasından ilim öğrendi. Babası ile Şam’a gitti. Burada Bedrüddîn Gazzî’den ders aldı. Muhibbî’nin ilim öğrendiği hocalarının sayısı çoktur. Daha sonra Şam’dan Anadolu’ya geçti. Bir müddet Anadolu’da kaldıktan sonra, Mekke-i mükerremeye gitti. Orada mücavir olarak kaldı. Mekke-i mükerremede Emîr Mes’ûd bin Şerîf Hasen bin Ebü’s-Senâ ile görüştü. Emîr Mes’ûd bin Şerîf Hasen, Muhibbî’ye çok yardımcı oldu. Muhibbî onu yazdığı kasidelerle övdü. Burada evlendi. Bir müddet Halep kadılığı yaptıktan sonra, tekrar Şam’a dönerek evine yerleşti.
Kadıaskerlik görevinde de bulunan Muhibbî, çok iffet sahibi idi. Babası vefât edince, Şam Kâdı’l-kudâtı İbrâhim bin Ali İznikî, Şâmiyye-i Berâniyye müderrisliğini Muhibbî’ye verdi. O sırada Muhibbî, Zâhiriyye Medresesi’nde müderris idi. Daha sonra Zâhiriyye Medresesi müderrisliğini bıraktı. Yalnız Şâmiyye müderrisliğine devam etti.
Muhibbî, zamanın âlim ve fâzıllarından idi. Muhtelif ilimlerde mütehassıs idi. Bizzat kendi yazısıyla birçok kitap yazdı, ömrünün sonunda, kütüphânesinde bulunan yüzelliye yakın kitabı vakfetti.
Muhibbî’nin yazmış olduğu eserlerden ba’zıları şunlardır: 1- Tefsîr-i sûret-il-Feth, 2- Kitâbün fit-tefsîr vel-hadîs vel-fıkıh vet-tasavvuf vel-edeb.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Mu’cem-ül-müellifîn cild-6, sh. 14
2) Hulâsat-ül-eser cild-3, sh. 19
3) Esmâ-ül-müellifîn cild-1, sh. 617