Osmanlı âlimlerinden. İsmi, Sa’dî bin Tâc Bey er-Rûmî el-Hanefî’dir. Tâc-zâde ismiyle tanınmıştır. Babası Tâc Ahmed Halvetiye tarikatı şeyhlerinden evliyâ bir zât idi. Doğum târihi bilinmemekte olup, 922 (m. 1516) senesinde vefât etti. Zamanın âlimlerinden olan ve Şir’at-ül-İslâmı şerheden Seyyid Ali-zâde’den, Muhyiddîn Çelebi Efendi’den ilim öğrendi.
İlimde yetiştikten sonra, Dimetoka, İstanbul’da İbrâhim Paşa ve Şihâbüddîn Paşa medreselerinde müderrislik yaptı. Bu sırada Sultan Süleymân Hân Gâzî’nin oğlu Şehzâde Mehmed’e de hocalık yaptı. Bir müddet sonra bu şehzâdenin vefât etmesi üzerine, Semâniyye medreselerinden birinde müderrisliğe başladı. Bundan sonra Amasya’da ders ve fetvâ verdi. Bir müddet de bu vazîfede bulunduktan sonra, Bursa’da Muradiye Medresesi’ne ta’yin edildi. Bu medresede müderris iken vefât etti.
Tasavvufta da yetişmiş olup, üstün ahlâk sahibi, zâhid, sâlih ve faziletli bir âlim idi.
Eserleri: 1- Seyyid Şerîf Cürcânî’nin “Şerhu Miftâh” adlı eserine haşiye, 2- Sadr-üş-şeri’a’nın “Şerhu Vikâye”sine haşiye, 3- Nesefiyye adlı akâid manzûmesi, 4- Müennesât-ı Semâiye, 5- Hayr-ül-ahkâm.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Mu’cem-ül-müellifîn cild-4, sh. 217
2) Şakâyık-ı Nu’mâniyye tercümesi (Mecdî Efendi) sh. 503
3) Osmanlı Müellifleri cild-1, sh. 263
4) Keşf-üz-zünûn sh. 1765, 2025
5) Esmâ-ül-müellifîn cild-1, sh. 387