İlmiyle âmil, veliy-yi kâmil olan evliyânın büyüklerinden. Kara Seyyidî Hamîdî, Osmanlılar devrinde yetişen büyük âlimlerdendir. Hamîd (Isparta) ilinde doğduğu için Hamîdî diye nisbet edilmiştir. Doğum târihi bilinmemektedir. 913 (m. 1507) senesinde İstanbul kadısı iken vefât etti.
İlk zamanlarında âlimlerin kitaplarını çok okuyarak, onlardan ders alarak yetişti. Sonra Alâüddîn Ali Fenârî’nin hizmetine kavuştu. Çok gayretli idi. Hocasının himmet ve yardımları ile kısa zamanda, yüksek derecelere kavuşup, kâmil bir âlim oldu. İlim tahsilini ikmâl ettikten sonra, önce Sivas Medresesi’ne, sonra Bursa’da Sultan Murâd Hân Medresesi’ne ta’yin oldu. Bundan sonra, İznik’te Sultan Orhan Gâzî ve Bursa’da Sultan medreselerinde vazîfe yaptı. Daha sonra, Sahn-ı semân medreselerinden Çınarlı Medrese’ye müderris oldu. Burada, herbiri yüksek anlayış, zekâ ve firâset sahibi olan talebelere, ilim âşıklarına ders vermeye devam ederken emekli oldu. Seyyidî Hamîdî (r.a.), vaktin kıymetini çok iyi bilirdi. Ömrünü ilim öğrenmek ve insanlara hizmet ile geçirdi. İnsanlar tarafından çok sevilir, sayılır, hürmet edilirdi. Mütevâzi, alçak gönüllü idi. Fakat vakûr ve heybetli idi.
Kara Seyyidî Hamîdî, Seyyid Şerîf Cürcânî’nin (r.a.) Şerh-i Miftâh’ına ve Şerh-i Mevâkıfına haşiye yazdı. Ayrıca Risâlet-ül-cu’l isminde bir eseri ve Arabî şiirleri vardır. Sultan İkinci Bâyezîd Hân, Hamîdî’ye vakfiyelerinin defterini tutturdu. Vakıf işlerini bitirdikten sonra, İstanbul kadılığına ta’yin olundu. 913 (m. 1507) senesinde vefât edinceye kadar bu vazîfeye devam etti.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Sicilli Osmânî cild-3, sh. 120
2) Osmanlı Müellifleri sh. 398
3) Şakâyık-ı Nu’mâniyye tercümesi (Mecdî Efendi) sh. 313
4) Mu’cem-ül-müellifîn cild-8, sh. 130
5) Keşf-üz-zünûn sh. 858