Fıkıh, hadîs ve kırâat âlimi. İsmi, Ali bin Muhammed bin Ali bin Abdürrahmân bin Arrâk eş-Şâmî el-Hicâzî olup, lakabı Sa’düddîn’dir. 907 (m. 1501) senesi Zilhicce ayının yedisinde, Beyrut’ta doğdu. 963 (m. 1556) senesinde Medîne-i münevverede vefât etti.
Ali bin Arrâk, beş yaşında iken, iki senede Kur’ân-ı kerîmi ezberledi. Altı sene, babasının her Cum’a indirdiği hatme iştirâk etti. Hatm-i şerîflerin bereketi üzerinde görüldü. Çeşitli ilim dallarında çok kitap ezberledi. Kırâat ilmini, ilk önce babasının mümtaz (seçilmiş) talebeleri olan Şeyh Ahmed bin Abdülvehhâb ve Şeyh Mahmûd bin Hamîdân el-Medenî’den öğrendi. Sonra Hatîb Şemsüddîn Muhammed bin Zeynüddîn’den okudu. Kırâat, fıkıh, hadîs, usûl-i fıkıh ilimlerinde üstün bir dereceye yükseldi. Bundan başka; ferâiz, matematik ve şiirde mehâret kazandı.
İbn-i Arrâk, ağır başlı ve vekar sahibi idi. Mescid-i Nebevî’nin hatîbliği vazîfesini üzerine aldı. Gayretli, iffet sahibi ve cömert idi. Dımeşk, Haleb ve başka yerlere gitti. Dımeşk’a uğradığında, babasının talebesi olan Şeyh Muhammed el-Îycî ile sohbet etti. Dımeşk’da iki ikâmeti esnasında Muhyiddîn İbni Arabî hazretlerinin kabrini ziyâret etti. Kabrin yanından ayrılmayıp, orada geceledi. Beyt-i Makdîs’i ziyâret etti. Oradan Mısır’a gitti. Medîne-i münevverede, Mescid-i Nebevî İmâm ve hatîbi iken vefât etti.
Birçok eser yazan İbn-i Arrâk’ın eserlerinin ba’zıları şunlardır: 1-Tenzîh-üş-şerî’at-il-merfua anil ahbâr-il-şeri’at-il-mevduâ, 2-Tehzîb-ül-Ahvâl vel-A’mâl, 3-Şerhu Sahîh-i Müslim, 4-Şerh-ül-abâb fil-fıkh, 5-Es-Sırât-ül-müstekîm, 6-Neşr-ül-ketâif fî katr-il-katâif.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Mu’cem-ül-müellifîn cild-7, sh. 218
2) Şezerât-üz-zeheb cild-8, sh. 337
3) Esmâ-ül-müellifîn cild-1, sh. 746
4) Keşf-üz-zünûn cild-1, sh. 494 cild-2, sh. 1077