Yavuz Sultan Selim Hân devri âlimlerinden. İsmi, Abdülazîz bin Seyyid Yûsuf bin Hüseyn olup, seyyiddir. Nisbeti Hüseynî’dir. “Şakâyık-ı Nu’mâniyye” kitabının yazarı Taşköprü-zâde’nin dayısıdır. Abid Çelebi adıyla meşhûr olmuştur. Kaynaklarda doğum târihi ve yeri bildirilmemektedir. 931 (m. 1524) senesinde kadı iken Kefe kasabasında vefât etti.
Önce Muhyiddîn Muhammed Samsûnî’den ilim tahsil etti. O zaman Muhammed Samsûnî Bursa’da Molla Hüsrev Medresesi’nde müderris idi. Daha sonra yine Bursa’da Manastır Medresesi’nde müderris olan Kâdı-zâde’nin torunu Kutbüddîn Muhammed Efendi’den ilim öğrendi. İstanbul’da da Sahn-ı semân Medresesi müderrisi olan Vikâye kitabının şarihi Molla Ahî Çelebi’den, Ali bin Yûsuf Bâlî’den, Sultan Bâyezîd’in hocası Muarref-zâde’den de ilmi tahsil etti. Bir ara Gelibolu’daki medreseye müderris ta’yin edildi. Daha sonra ba’zı kasabalarda kadılık vazîfesinde bulundu. Kefe kadısı iken vefât etti.
Hâfızası kuvvetli ve çok zekî idi. Hoş sohbet, güzel ahlâklı ve çok cömert idi. Büyük ve küçük herkese karşı tevâzu ederdi. Fakirlere, yoksullara çok yardım ederdi. Uzun zaman kadılık yaptığından, kitap yazmakla pek meşgûl olamamıştır.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Şakâyık-ı Nu’mâniyye tercümesi (Mecdî Efendi) sh. 395
2) Sicilli Osmânî cild-3, sh. 338