Hanbelî mezhebi fıkıh âlimlerinden. İsmi, Ahmed bin Nasrullah bin Ahmed el Bağdâdî’dir. Künyesi Ebû Fadl olup, lakabı Muhibüddîn’dir. İbn-i Nasrullah ismi ile tanınmıştır. 765 (m. 1364) senesinde Bağdad’da doğdu. 844 (m. 1440) senesinde Kâhire’de vefât etti.
İlim tahsiline Bağdad’da başladı. Müstensıriyye Medresesi başmüderrisi olan babası Şeyh Nasrullah’dan, Necmeddîn Ebî Bekr bin Kâsım ve Nûreddîn Ali bin Ahmed el-Mukrî’den hadîs dersleri aldı ve hadîs-i şerîf dinledi. Bu ilimde yetiştikten sonra, babasıyla birlikte Kâhire’ye gitti. Mısır’da bulunan zamanın meşhûr âlimlerinden ilim öğrendi. Mısır’da ilim aldığı hocaları; Sirâcüddîn Bülkînî, Zeynüddîn Irâkî, İbn-i Mülakkın’dır. Şam’da ise; Zeynüddîn bin Receb’den, Haleb’de Şihâb bin Merhal’den ilim öğrendi. Daha küçük yaşta âlim oldu. Zâhiriyyet-ül-Berkûkıyye Medresesi’nde ve diğer medreselerde müderrislik yaptı. Bir müddet İbn-i Maglî’nin yerine kadı vekîlliği yaptı. Kâhire’de Hanbelî kadılığı yaptı ve fetvâ verdi. Tefsîr, hadîs, fıkıh ve usûl ilimlerinde derin âlim idi. İnsanlar ondan çok istifâde etti.
Muhibüddîn el-Bağdâdî; fakîh, müftî, bilhassa Hanbelî mezhebi fıkıh bilgilerinde zamanının en meşhûr âlimi idi. Güzel ahlâka sahip, çok mütevâzî, vakûr, çok ibâdet ve tâat yapan sâlih bir zât idi. Allah korkusundan çok ağlar, geceleri ibâdetle geçirirdi. Selef-i sâlihînin yoluna uyma husûsunda çok titiz davranırdı. Eserleri şunlardır: 1- Muhtasar-ı Târih-i Hanâbile, 2- Zerkeşî’nin Tenkîh’i üzerine haşiyesi, 3- İbn-i Müleffak’ın fürû’una haşiyesi, 4- Fıkıhda Vecîz ve el-Muherrer üzerine haşiyeleri.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Mu’cem-ül-müellifîn cild-2, sh. 195
2) Şezerât-üz-zeheb cild-7, sh. 250
3) Ed-Dav-ül-lâmi’ cild-2, sh. 233
4) Keşf-üz-zünûn sh. 549
5) El-A’lâm cild-1, sh. 264