Molla Fenârî’nin faziletiyle tanınmış oğlu. İsmi, Muhammed Şah İbni Mevlânâ Fenârî olup, diğer kardeşleri gibi babasının benzeridir. 830 (m. 1426) senesinde Bursa’da vefât etti. Kabri, Keşişdağı eteğinde babasının kabri yanındadır.
Muhammed Şah Fenârî, babası gibi âlim, kâmil ve onun sâhib olduğu ilimlere vâkıf, fazilet sahibi bir zât idi. 18 yaşında iken müderris oldu. Üstün bir zekâsı vardı. Daha babası hayatta iken, Bursa’daki Sultâniyye Medresesi’ne ta’yin edildi. İlk ders verdiği gün, o beldenin âlimleri ve fazilet sahibi kimseler hazır bulunup, dersini dinlediler. Çeşitli ilimlerde yapmış olduğu izahlara (açıklamalara) hayran kaldılar ve ilmî üstünlüğünü herkes kabûl etti. Molla Fahrüddîn el-Acemî onun dersinde muîd (yardımcı, asistan) idi.
Birgün, fısk ve fücur (günah işlemek) ile tanınan bir talebe, ders esnasında Muhammed Şah Fenârî’nin sözlerine i’tirâz edip, inâd ile uygun olmayan bir şekilde konuştu. Muhammed Şah, Allahü teâlânın ihsânı olan ilmî kuvveti ile ona cevap verdi ve susturdu. Muhammed Şah dersten ayrılıp, muhterem pederi büyük âlim ve velîyyi kâmil Molla Fenârî’nin huzûruna çıktı. Dersteki hâdiseyi arzedip, fısk ve fücur ile meşhûr talebenin, hak (doğru) tarafına tâbi olmamasının ve inâd etmesinin ve kibirli hâlinin kendisini çok üzdüğünü bildirdi. O zaman Molla Şemsüddîn Fenârî hazretleri buyurdu ki: “Eğer o fâsık (günah işleyen) bir kişi olmasaydı, ilmi, irfanı ve fazileti yüksek olurdu. Bunların bereketi ile de, Allahü teâlânın kat kat lütuf ve ihsânlarına nail olurdu.”
Muhammed Şah Fenârî’nin eserleri basılmamış olup, ba’zıları şunlardır. 1-Hâşiye-i Tefsîr-i Fâtiha, 2-Şerhu Risâle-i İsbât-ı Vâcib, 3-Risâle fî îmân-i Ebeveyn-in-Nebiyyi (s.a.v.), 4-Hâşiye-i Fusûl-i Bedâyi’, 5-Şerhu esâs-is-sarf, 6-Hâşiye-i evâil-i mevâkif, 7-Hâşiye-i Şerh-i Tevâli-i İsfehânî, 8-Şerhu en-Mûzec-il-ulûm, 9-Hâşiye alâ Şerh-i ferâiz-i Sirâciyye, 10-Kitâbü ed’ıyye, 11-Hâşiye alâ Şerh-i Vikâye.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Şakâyık-ı Nu’mâniyye tercümesi (Mecdî Efendi) sh. 56
2) Şakâyık-ı Nu’mâniyye cild-4, sh. 75