Şafiî mezhebi fıkıh âlimi. İsmi, Ahmed bin Ebî Bekr bin Reslân bin Nasir bin Sâlih bin Şihâb bin Abdülhâlık bin Muhammed bin Müsâfir el-Bülkînî el-Mahallî olup, lakabı Şihâbüddîn’dir. 767 (m. 1366) senesinde Bülkin’de doğdu. 844 (m. 1440) senesinin Cemâzil-evvel ayı, onüçüncü Pazartesi günü ikindi vaktinde, el-Mahalle’de vefât etti. Sabiha kabristanına defn edildi. Cenâze namazını oğlu Ömer kıldırdı.
İbn-i Reslân henüz beş yaşında iken, babası vefât etti. Annesi ile birlikte el-Mahalle denilen şehire yerleştiler. Kur’ân-ı kerîmi ezberledi. Daha sonra Kâhire’deki amcası Sirâcüddîn’in yanına gitti. Orada tahsiline devam edip, el-Umde, el-Muharrer ve İbn-i Mâlik’in Elfiye’sini ezberledi. Minhâc’dan ba’zı bölümleri okudu. Ferâiz ilmi ile ilgili mes’eleler çözdü. Fıkıh usûlü okudu. Sâlihiyye imamından ve Muhıb bin Hişâm’dan nahiv ilmini öğrendi. El-Ebnâsî ve Kâdı Nâsıruddîn bin el-Müylâk, el-Bedr et Tanbezî’nin derslerinde bulundu. Şihâbüddîn el-Ezrâî’den okudu. Ebi’l-Yümn bin el-Kuveyk el-Mu’în Abdullah el-Fersîsî ve İbn-ül-Mülakkın’dan hadîs-i şerîf dinledi. 784 (m. 1382) senesinde el-Mahalle şehrine döndü. Orada kadılık yapan el-İmâd el-Bârînî’den fıkıh ilmini tamamladı. Kâdı el-İzz Abdülazîz bin Süleymân’ın yerine vekâleten kadı nâibliğinde bulundu. Bir ara Kâhire’ye amcaoğlu Celâlüddîn el-Bülkînî’nin yanına gitti. El-Mahalle başkadılığı yaptı. Ferâiz ilmine dâir kitap yazdı. Eserine er-Ravdat-ül-Erîda fî kısm-il-farida” adını verdi.
İbn-i Reslân, fıkıh ilminde mahir, vakûr, akl-i selim sahibi bir zât olup, “Dehâ” diye vasfedildi. İlmi, güzel ahlâkı ve adâleti sebebiyle, otuzdan fazla kimse onun sebebiyle müslümân oldu.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Mu’cem-ül-müellifîn cild-1, sh. 176
2) Ed-Dav-ül-lâmi’ cild-1, sh. 253