Anadolu’da yetişen âlimlerden. İsmi İbrâhim olup, lakabı Tâcüddîn’dir. Hatîb oğlu diye meşhûr oldu. 864 (m. 1459) senesinde İznik’te vefât etti ve oraya defn edildi. İbn-i Hatîb, zamanının büyük âlimlerinden olan Mevlânâ Yegân’dan ders okudu. Bütün ilimleri tahsil edip, üstün derecelere yükseldi. Sultan Murâd Hân, onu müderris olarak çeşitli medreselerde vazîfelendirdi. Âlimlere hürmet ve hizmet, Osmanlı sultanlarının âdeti idi. İbn-i Hatîb daha sonra, sultânın fermanı ile İznik Medresesi’ne müderris olarak ta’yin edildi. Orada ilim öğretip, binlerce talebe yetiştirdi.
Oğlu Muhyiddîn şöyle anlatır: “Büyük âlim Mevlânâ Yegân, bir hac yolculuğu esnasında İznik’e geldi. Babam hürmet ve ta’zim ile onu karşıladı. Onu en güzel evde misâfir etti ve bizzat hizmetinde bulundu. Ona ziyâfetler verdi. Birgün Mevlânâ Yegân’ı hamama götürdü. Çıkarken onun ayaklarını yıkadı. O zaman Mevlânâ Yegân; “Bârekallahü Mevlânâ Tâcüddîn” dedi. Bu ses, hâlâ kulaklarımdadır. Ben o zamanlar küçük idim. Fakat ne zaman hâdiseyi hatırlasam, Mevlânâ Yegân’ın heybetinden korkarım ve kalbim bir mum gibi erir.”
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Şakâyık-ı Nu’mâniyye tercümesi (Mecdî Efendi) sh. 115
2) Şakâyık-ı Nu’mâniyye cild-1, sh. 102
3) Sicilli Osmânî cild-2, sh. 46