Şafiî mezhebi fıkıh âlimlerinden. İsmi, Yûnus bin Abdülmecîd bin Ali bin Dâvûd el-Hüzelî’dir. Sirâcüddîn-i Ermenkî diye meşhûr oldu. 644 (m. 1246) senesi Muharrem ayında, Mısır’ın Ermenk Kasabasında doğdu, önceleri Kûs şehrinde, Mecdüddîn İbni Dakîk-ül-Iyd’in ilim meclislerine devam edip, ondan çok faydalandı. Fıkıh ilmindeki üstadı, bu zâttır. Ayrıca Sirâcüddîn-i Ermenkî’ye fetvâ husûsunda icâzet: de vermişti. Sonra Mısır’a geldi. Oradaki âlimlerden de çok ilim tahsil etti. Fıkıh ilminde en büyük âlimlerden oldu. Nahiv ve usûl ilimlerinde de böyleydi. Kırâat ilminde zamanının ileri gelenlerinden idi. Şeyh Mecdüddîn-i Kuşeyrî, Hâfız Yahyâ bin Ali el-Attâr ve daha başka âlimlerden Hadîs-i şerîf dinledi. Kâdı’l-kudât Takıyyüddîn İbni bint-il-Eaz, onu îhmîm kadılığına ta’yin etti. Sonra Behnesâ kadılığına getirildi. Daha sonraları da sırası ile Bilbîs, Şarkıyye ve Kûs kadılıklarında bulundu. Kıymetli eserler yazdı. 725 (m. 1325) senesi Rebî’ul-âhır ayının on beşinde, Kûs kadısı iken vefât etti.
Kemâl-ül-edfevî diyor ki: “O, çok güzel ve tatlı konuşurdu. “El-Mesâil-ül-mühimme fî ihtilâf-il-eimme” ve “Kitâb-ül-cem’ vel-fürûk” adında iki eseri vardır. Ayrıca çok güzel şiirleri de vardır.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Mu’cem-ül-müellifîn cild-13, sh. 349
2) Ed-Dürer-ül-kâmine cild-4, sh. 486
3) Hüsn-ül-muhâdara cild-1, sh. 424
4) Şezerât-üz-zeheb cild-6, sh. 70
5) Tabakât-üş-Şâfiiyye (Esnevî) cild-1, sh. 164
6) Tabakât-üş-Şâfiiyye (Süyûtî) cild-10, sh. 431
7) Esmâ-ül-müellifîn cild-2, sh. 572
8) El-A’lâm cild-8, sh. 262