ŞÂVERÎ (Abdullah bin Muhammed bin Muhammed)

Mekke-i mükerreme de yetişen İslâm âlimlerinden. İsmi, Abdullah bin Muhammed bin Muhammed bin Süleymân bin Mûsâ en-Nişâbûrî, el-Mekkî’dir. Künyesi Ebû Muhammed ve lakabı Afîfüddîn’dir. 705 (m. 1305) senesinde Mekke-i mükerremede doğdu. 790 (m. 1388) senesi Zilhicce ayında orada vefât etti. Şâverî diye tanınmıştır.

Şâverî (r.a.), Radıyyüddîn et-Taberî’den Sahîh-i Buhârî’yi ve başka kıymetli kitapları okudu. İlim öğrenmek arzusuyla çeşitli yerlere gitti. Mekke, Şam ve Kâhire’de bulundu. Deşti, İbrâhim bin Abdürrahmân eş-Şîrâzî, Takıyyüddîn Süleymân, Îsâ el-Mut’ım, İbn-i Asâkir, İbn-i Abdüddâim ve zamanın başlıca âlimlerinden ilim öğrendi ve icâzet aldı. Necmeddîn-i İsfehânî’ye çok hizmet etti. Ondan feyz alarak, evliyâlık yolunda da ilerlemeye gayret etti. O büyük zâtın bereketiyle yetişti. Böylece zâhirî ve bâtınî ilimlerde büyük bir âlim oldu. Güzel bir hâl ile yaşadı, ilmiyle âmil, kıymetli bir âlim idi. Zamanında bulunan ve daha sonra gelen âlimlerden çoğu, bu zât hakkında medhedici güzel sözler söylemişlerdir.

Fıkıh ve hadîs âlimlerinin büyüklerinden olan İbn-i Hacer-i Askalânî hazretleri, Şâverî hazretlerinin huzûrunda Sahîh-i Buhârî’yi okuduğunu, âlimlerin bunun hakkındaki medhedici sözlerin hepsinin doğru olduğunu bildirmektedir. Yine İbn-i Hacer (r.a.); “Hocalarımın içinde ilk tanıdığım zât budur. Kendisinden hadîs-i şerîf okudum. Kendisiyle buluşmam, 785 (m. 1383) senesi Ramazân-ı şerîf ayında idi” demektedir. Çok talebe yetiştirdi.

¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾

1) Ed-Dürer-ül-kâmine cild-2, sh. 300

2) Şezerât-üz-zeheb cild-6, sh. 313