Şafiî mezhebi fıkıh âlimlerinden. İsmi, Muhammed bin Ahmed bin Îsâ bin Rıdvan el-Kalyûbî el-Askalânî el-Mısrî’dir. İsminin “Ahmed” olduğu da kaynak eserlerde zikredilmektedir. Lakabı Kâdı Fethuddîn idi. Babasının lakabı Kemâlüddîn, dedesinin ise Ziyâüddîn’dir. Dedesi ve babası da büyük âlimlerden idiler. Kendisi “Kalyûbî” nisbeti ile meşhûr oldu. Babası da “İbn-i Kalyûbî” diye meşhûr olmuştur. Doğum târihi bilinmemektedir. Fıkıh ilmini babasından öğrendi. Fıkıh ve edebiyat ilimlerinde pek mütehassıs bir âlimdi. Önce Üşmûm kadı yardımcılığı görevlerinde bulundu. Sonra Üşmûm kadılık vazîfesine ta’yin edildi. Daha sonra Ebyâr kadılığına getirildi. Sonra da, Safed kadılığına ta’yini yapıldı. Bir müddet sonra, oradan ayrılıp Diyâr-ı Mısır’a döndü. Orada başına birçok sıkıntılar geldi. 725 (m. 1325) senesi Cemâzil-âhır ayında vefât etti.
Fıkıh ve edebiyat ilimlerinde çok meşhûr olan Kalyûbî, Irak’a elçi olarak da gönderilmişti. Şiirleri meşhûr olup, çok güzeldir. O, sâlih ve dindar bir zât idi. Zeki ve cömertti.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Tabakât-üş-Şâfiîyye cild-9, sh. 126
2) Ed-Dürer-ül-kâmine cild-3, sh. 346
3) Hüsn-ül-muhâdara cild-1, sh. 419
4) Tabakât-üş-Şâfiiyye (Esnevî) cild-2, sh. 328, 329