Yemen evliyâsının büyüklerinden. 743 (m. 1342) senesinde Hadramût’da Türeym denilen yerde vefât etti. Zenbel kabristanına defnedildi. Kerâmetleriyle meşhûrdur.
Kerâmetlerinden ba’zıları şöyledir: Yakınlarından biri anlatır: Birgün talebelerinden birisi ile oturmuş sohbet ediyordu. Sür’atle kalkıp gitti. Biraz sonra elbisesinden sular akarak geldi. Talebesi bu işin hikmetini sordu. O da şöyle cevap verdi: “Talebelerimden birinin bindiği gemi delindi. Bu sırada, talebem benden yardım istedi. Bunun üzerine, hemen oraya yetişip; elbisemi deliğe tıkadım. Geminin batmasına mâni oldum. Gemidekiler de Allahü teâlânın izniyle kurtuldu.”
Birisi, Bedu denilen yerde bir eve misâfir olmuştu. Ev halkı evde yiyecek olarak yalnız yağ bulunduğunu, ancak onu da Muhammed bin Abdullah’a (r.a.) vermeyi nezr ettiklerini söylediler. Bunun üzerine, misâfir olan zât, onları dinlemeyip; “Elimle biraz alacağım” dedi. Elini yağa uzatır uzatmaz, bir yılanın kendisine doğru gelmekte olduğunu gördü. Hemen o anda tövbe ve istiğfarda bulundu, yılan da dönüp gitti. Bu şahıs Bedu’dan ayrılıp Türeym’e geldi. Muhammed bin Abdullah’ın yanına gitti. O, daha, başına geleni anlatmadan, Muhammed bin Abdullah olanları keşf yolu ile ona anlattı.
Muhammed bin Abdullah’ın (r.a.) amcasının oğullarından birisi, ona beş dînâr vermeyi adadı. O kimse, adağını unuttu. Birgün amcasının oğlunun yanına geldi. Muhammed bin Abdullah, ondan, adadığı beş dinarı istedi. Amcasının oğlu, ne zaman adak yaptığını sorunca, falanca gemide iken dedi. Amcasının oğlu; “Evet öyledir” diyerek, Muhammed bin Abdullah’ın (r.a.) sözünü tasdik etti.
Yine bir kimse, bir koç ayırıp, onu Muhammed bin Abdullah’a vermeyi adadı. Fakat, onun yerine başka bir koç getirdi. Muhammed bin Abdullah, o koçu kabûl etmedi. Bana vermeyi adadığın koç, şu, şu evsafta idi. Sen onun yerine başka koçu getirdin dedi.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Câmi’u kerâmât-il-evliyâ cild-1, sh. 141