Hanefî mezhebi fıkıh, hadîs ve usûl âlimlerinden. İsmi, Abdülkâdir bin Muhammed bin Muhammed bin Nasrullah bin Sâlim (Sellâm) bin Ebi’l-Vefâ el-Kuraşî el-Mısrî olup, künyesi Ebû Muhammed’dir. Lakabı Muhyiddîn olup, daha ziyâde İbn-i Ebi’l-Vefâ diye tanınır. 696 (m. 1297) senesi Şa’bân ayında Kâhire’de doğdu. 775 (m. 1373) senesi Rebî’ul-evvel ayının 7. günü orada vefât etti.
Radıyyüddîn et-Taberî, Ebü’l-Hasen İbn-üs-Savâf, hasen bin Ömer el-Kurdî, Reşîdüddîn İbn-ül-mu’allim, Şerîfüddîn Ali bin Abdülazîm er-Ressî, Hibetullah et-Türkistânî, Alâüddîn-i Türkmânî, Abdullah bin Ali es-Sanhâcî ve daha birçok âlimin sohbetlerinde bulunarak yetişen İbn-i Ebi’l-Vefâ hazretleri, Dimyâtî ve başka âlimlerden icâzet aldı. Başta fıkıh ve hadîs olmak üzere, usûl, târih, lügat ve başka ilimlerde büyük âlim oldu. Talebelerine ders okutur ve fetvâ verirdi. Birçok ilimleri kendinde toplamış olan, kerâmetler ve faziletler sahibi, ârif, âbid ve sâlih bir zât idi. Yazısı da çok güzel idi. Te’lîf ettiği kıymetli eserlerden ba’zılarının isimleri şunlardır: El-İnâye fî tahric-i ehâdîs-il-Hidâye, el-Cevâhir-ül-Mudiyye fî tabakât-il-Hânefiyye (Hanefî mezhebi âlimlerinin hâl tercümelerini anlatan ilk Tabakât kitabıdır.), Şerhu Me’ân-il-âsâr lit-Tahâvî (Hülâsat-üd-delâil), Tezhib-ül-esmâ-il-vâkıa, el-Muhtasar fî ilm-il-hadîs.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Ed-Dürer-ül-kâmine cild-2, sh. 392
2) Hüsn-ül-muhâdara cild-1, sh. 471
3) Mu’cem-ül-müellifîn cild-5, sh. 302
4) Şezerât-üz-zeheb cild-6, sh. 238
5) İzâh-ül-meknûn cild-1, sh. 469, 470; cild-2, sh. 505
6) Tabakât-ül-fukahâ sh. 128
7) Fevâid-ül-behiyye sh. 99
8) Keşf-üz-zünûn sh. 244, 616, 750, 1097, 1629, 1630, 1632, 1837, 2024