Hanbelî mezhebi âlimlerinden. İsmi, Hasen bin Muhammed bin Sâlih bin Muhammed bin Muhammed bin Abdülmuhsin bin Ali el-Kuraşî en-Nablûsî, lakabı Bedrüddîn’dir. Hicrî sekizinci asrın başlarında doğdu. 772 (m. 1370) yılında vefât etti.
Ömrü boyunca devamlı ilimle meşgûl oldu. Güzel yazı (hüsn-i hat) yazardı. Kâhire’de; Yûnus ed-Debbûsî ve başka âlimlerden, Nablus’da; Abdullah bin Muhammed bin Ni’me’den, Dımeşk’da bir grup âlimden hadîs-i şerîf dinledi. İlmî kitapları kendi kendine mütâlâa edip, onlardan birçok şeyler yazdı. Zehebî, Mu’cem’inde ondan bahsederek; “O, âlimlerden hadîs-i şerîf dinledi ve bunları yazdı. Dımeşk’a gitti. Nahiv ilminden bir miktar okuttu. Hattâ ben de onun açıklamalarından notlar aldım. Dâmâdı Fahreddîn Ömer, Bârnebârî Hasen Nablûsî’nin adliye dâiresinde fetvâ işlerini yürüttü. Tübânet denilen yerde Ümmü Eşref Medresesi’nde Hanbelîlere ders verdi” demiştir.
Eserlerinden ba’zıları şunlardır: 1-Şem’at-ül-ebrâr ve Nüzhet-ül-ebsâr, 2-Şerh-ül-lümhâ, 3- Sevâbu Iyâdet-il-marîz, 4- Tahrîm-ül-gıybeti, 5-Ahbâr-ül-Mehdî, 6- El-Gays-üs-Sükâb.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Mu’cem-ül-müellifîn cild-3, sh. 283
2) Ed-Dürer-ül-kâmine cild-2, sh. 36, 37
3) Şezerât-üz-zeheb cild-6, sh. 223