Büyük fıkıh âlimi. İsmi, Ahmed bin Hasen bin Yûsuf’dur. Künyesi Ebü’l-mekârim olup, lakabı Fahrüddîn’dir.
Doğum târihi bilinmemektedir. 746 (m. 1345) senesinde vefât etmiştir. Tebrîz’de yerleşmiş, aklî ilimlerde mütehassıs olmuştur. İbn-i Sübkî Tabakât’ında, onun için şöyle der: “Ahmed Çârpûrti, büyük bir âlim, fazilet sahibi, dînin emir ve yasaklarına uymakta çok dikkatli, vekar sahibi olup, devamlı ilim ile meşgûl olur, talebe okuturdu. Bir müddet Kâdı Nâsırüddîn Beydâvî’nin yanında kaldı. Bu zaman zarfında ondan istifâde etti. İbn-i Kâdı Şühbe de, Nûreddîn Erdebîlî ve başkalarının, Ahmed Çârpûrti’den ilim aldıklarını, onun meşhûr eserlerinin olduğunu söyler.
Eserleri: 1. Şerh-ül-Hâvî: Fıkha dâirdir. 2. Şerh-üş-Şâfiiyye li İbn-il-Hâcib: Sarf ilmine dâirdir. 3. Haşiye alâ şerh-il-Mufassal İbn-il-Hâcib: Nahiv ilmine dâirdir. 4. El-Havâşî alâ tefsîr-il-Keşşâf, 5. Şerh-i minhâc-il-Beydâvî: Usûl-i fıkha dâirdir.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Tabakât-üş-Şâfiiyye (Esnevî) cild-1, sh. 68
2) Ed-Dürer-ül-kâmine cild-1, sh. 123, 124
3) Şezerât-üz-zeheb cild-6, sh. 148
4) Mir’ât-ül-cinân cild-4, sh. 307
5) Bugyet-ül-vuat cild-1, sh. 303
6) Tabakât-üş-Şâfiiyye cild-5, sh. 169
7) Miftâh-üs-se’âde cild-1, sh. 119
8) Keşf-üz-zünûn sh. 112, 222, 626, 1021, 1478,