Hadîs âlimlerinden. İsmi, Ali bin Ahmed bin Abdülmuhsin bin Ahmed bin Muhammed bin Ali bin Hasen bin Ali bin Muhammed bin Ca’fer el-Hüseynî el-Gurâfi’dir. 628 (m. 1231) yılında doğup, 704 (m. 1305) yılı Zilhicce ayında vefât etti.
Muhammed bin İmâd, Zâfir bin Necm, Murtezâ bin Hâtem, Ali bin Cebbâre ve bir grup âlimden, Bağdad’da; Ebü’l-Hasen el-Katî’î, Muhammed bin Sa’îd, İbn-i Kübeylî ve başka âlimlerden hadîs-i şerîf dinledi. Çok hadîs-i şerîf rivâyet etti. Hadîs-i şerîflerden tahricler yaptı. Hadîs ilmini çok iyi bilirdi. Hattı çok güzel idi ve sür’atli yazardı. İskenderiyye şehrinde, Dâr-ül-Hadîs-in Nebîhiyye Medresesi’nin müderrisliğini yaptı. Ondan, garîb, az duyulan ve az bilinen bilgiler nakledildi. Fıkıh ilmini iyi bilirdi.
Ebû Abdullah bin el-Mühendis der ki: “Hocamız Gurâfî çok Kur’ân-ı kerîm okur, vakitlerini iyilik ve hayr işlemekle geçirirdi.”
Ebü’l-Alâ el-Furadî der ki: “O, âlim ve fâdıl idi. Büyük hadîs âlimlerindendir. İnsanların ilminden faydalandığı, çok ibâdet eden bir zât idi. Onu, Berzâlî, Zehebî ve başka âlimler de övmüşlerdir. Ağaç yaprakları satarak geçimini te’min eder, günlük ihtiyâcını kazanınca daha fazla satmak için uğraşmazdı. Kendi beldesinin âlimlerini iyi bilirdi.”
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Ed-Dürer-ül-kâmine cild-3, sh. 17, 18