Hanefî mezhebi fıkıh âlimi, edîb ve şâir. İsmi, Abdülmuhsin bin Mecdüddîn olup, Kayseri ve Rûmî nisbet edildi. Mevlânâ Muhyiddîn Kayserî’den ilim tahsil ettikten sonra, Şam ve Mısır ulemâsının ilimlerinden’de istifâde etti. Hadîs ve tefsîr ilimlerinde, edebiyat ve fıkıh bilgilerinde geniş bilgi sahibi oldu. Memleketine döndü. Çok geçmeden 775 (m. 1354) yılında vefât etti.
Kısacık ömrüne birçok şeyi sığdıran Abdülmuhsin Kayseri, ömrünü Allahü teâlânın râzı olacağı şeyleri öğrenmekte ve öğrendiklerini tatbik etmekte harcadı. Âhıret için faydalı ameller işledi. Fanî olanı verip, bâki olan âhıreti satın aldı. Kendisinden sonra gelenlere Allahü teâlânın dînini öğretmek için pek faydalı kitaplar kaleme aldı. “Dürer ve gurer” adlı meşhûr fıkıh kitabını ve Hanefî mezhebi ferâiz bilgilerini şiir şeklinde yazdı. Endülüsî’nin arûza âit “Muhtasar” adlı eserini güzel bir şekilde tertîb edip, şerh eyledi Bunlardan başka, ba’zı kitaplara haşiyeler yazıp açıklamalar yaptı. Çok güzel olan yazısıyla nadide eserlerden yeni nüshalar yazdı.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Terceme-i Şakâyik (Mecdî Efendi) sh. 31
2) Mu’cem-ül-müellifîn cild-6, sh. 172
3) Keşf-üz-zünûn sh. 540, 1135, 1868
4) Hediyyet-ül-ârifîn cild-1, sh. 621