Hanefî fıkıh âlimi. İsmi, Abdullah bin Muhammed bin Ahmed el-Hüseynî en-Nişâbûrî olup, lakabı Şerîf Cemâleddîn’dir. En-Nükrakâr olarak da bilinir. 706 (m. 1306) senesinde doğdu. 776 (m. 1374) senesinde vefât etti. Şerîf Cemâleddîn ilim bakımından zamanının bir tanesi idi. Birçok âlimler kendisini medh etti. İbn-i Habîb, İbn-i Hatîb en-Nâsıriyye ve başka birçok âlim. Abdullah en-Nişâbûrî’nin ilmi üstünlüğünü söylediler.
Abdullah bin Muhammed en-Nişâbûrî, Haleb’deki Esediyye Medresesi’nde ders okuttu. Dımeşk ve Kâhire’de bulundu ve buralarda insanlara ilim ve ahlâk öğretti. Bir şiirinde özetle şöyle demektedir: “Yükselmek için, ilim öğrenmekle nefsini temizle. Nefs cam gibi akıl kandil gibi, Allahü teâlânın hikmeti de o kandilin yağı gibidir. Eğer sen bu kandili yakarsan, gerçekten dirisin. Yok, ilimsiz isen, bu kandil yanmamış ve yok demek olup, karanlıklarda kalmış ölü bir kişi demeksin.”
Şerîf Cemâleddîn birçok eserler yazdı. Bunlardan ba’zıları şunlardır: 1-Şerh-ül-Menâr (Usûl hakkında bir eserdir.), 2- Şerh-ut-teshîl (Nahiv hakkında yazılmış bir eserdir), 3- Şer-üş-Şâfiiyye, 4- Şerhu Lübb-il-elbâb (Nahiv hakkında yazmış olduğu diğer bir eseridir.), 5- Şerh-ut-telhîs (Belagat ilmine dâir bir eserdir,), 6-Şehr-ut-tenkîh li Sadr-iş-şerîâ (Ûsûl-i fıkha dâir bir eserdir.).
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Mu’cem-ül-müellifîn cild-6, sh. 108
2) Dürer-ül-kâmine cild-2, sh. 286
3) El-A’lâm cild-4, sh. 126
4) Şezerât-üz-Zeheb cild-6, sh. 242
5) Esmâ-ül-müellifîn cild-1, sh. 467
6) Miftâh-üs-se’âde cild-1 sh. 149