Hanbelî mezhebi fıkıh ve hadîs âlimlerinden. İsmi, Ubeydullah bin Muhammed bin Ahmed bin Ubeydullah bin Ahmed bin Muhammed Kudâme Makdisî olup, Künyesi Şemsüddîn’dir. 635 (m. 1237) senesinde doğup, 684 (m. 1285) senesinde, 18 Şa’bân’da Nablus’un Cemâil köyünde vefât etti. Kerîme el-Kuraşî ve başkalarından hadîs-i şerîf dinledi. Fıkıh ilminde çok yükseldi. Sorulan dînî suâllere cevaplar verip, dersler okuttu.
Yünûnî, târihinde şöyle dedi: “Ubeydullah Makdisî, sâlih, faziletli ve seçkin zâtlardandır. Âlimlerden pekçok ders dinleyip, onları kendi hattı ile yazdı. Fıkıh mevzûlarına göre tertîb ettiği bir hadîs-i şerîf kitabı yazmaya başlamış ise de tamamlıyamamıştır. Bu eser tamamlanmış olsaydı, çok faydalı olurdu, Sâlihlerden birisi, Sâlihiyye’de rü’yâda Resûlullahı (s.a.v.) gördü. Resûlullah (s.a.v.) efendimiz oraya teşrîf etmişlerdi. Resûlullaha (s.a.v.); “Ey Allahın Resûlü! Buraya niçin teşrîf ettiniz?” deyince, Peygamber efendimiz (s.a.v.); “Ubeydullah’ı nûrumuzdan faydalandırmak için geldim” buyurdu. Ubeydullah bin Muhammed (r.a.), rü’yâyı gören bu zâtı çok severdi. Onu başkalarına tercih ederdi. O zât da buna lâyık idi. Bu zât cömert olup, çok tevâzu sahibi idi. Müslüman kardeşlerinin, dostlarının ihtiyâçlarını gidermekte pek gayretli idi.”
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Mu’cem-ül-müellifîn cild-6, sh. 243
2) Zeyl-i Tabakât-ı Hanâbile cild-2, sh. 312
3) Şezerât-üz-zeheb cild-5, sh. 386