Hadîs ve edebiyat âlimi. İsmi, Fityân bin Ali bin Fityân bin Şimâl el-Esedî el-Hüzeymî ed-Dımeşkî eş-Şâgûrî olup, lakabı Şihâbüddîn’dir. 530 (m. 1116) senesinde Şâgûr’da doğdu. 615 (m. 1218) senesi Muharrem ayının yirmiikinci günü Dımeşk’da vefât etti.
Eş-Şâgûrî, fazilet sahibi, şâir, nahiv ve hadîs-i şerîf âlimi idi. Arabcayı ve inceliklerini Ebû Nizâr Hasen bin Sûfî el-Bağdâdî’den öğrendi. Daha sonra Ebü’l-Yümn el-Kindî’den okudu. Dînine bağlı, vekar sahibi idi. Dımeşk’da önce küçük çocuklara ders vermeye başladı. Daha sonra öğrenmek isteyen herkese Arabca dilini ve inceliklerini, edebiyatını okuttu. Çok kimseler kendisinden istifâde etti. Yazdığı ve söylediği şiirlerle meşhûr oldu. Bu şiirleri, ilim sahipleri tarafından çok beğenildi. Bir ara zamanın sultânının çocuklarına ders verdi.
Şihâbüddîn Fityân, Zebedânî denilen yerde ikâmet etti. Burasıyla ilgili edebî şiirler yazdı. İbn-i Asâkir’den hadîs-i şerîf rivâyetinde bulundu. Kendisinden de el-Yeldânî ve birçok âlim hadîs-i şerîf rivâyet etti.
Eş-Şâgûrî, yazdığı şiirlerini bir kitapta topladı ve Dîvân-ı şi’r ismini verdi.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Mu’cem-ül-müellifîn cild-8, sh. 54
2) Vefeyât-ül-a’yân cild-4, sh. 24, cild-7, sh. 325, 341
3) Keşf-üz-zünûn cild-1, sh. 785, 795