Şafiî mezhebindeki âlimlerin büyüklerinden. İsmi, Abdüssamed bin Abdülvehhâb bin Hasen bin Muhammed bin Hasen bin Hibetullah İbni Asâkir Dımeşkî’dir. Uzun zaman Mekke-i mükerreme şehrinde oturduğu için “Mekkî” de denilmiştir. Künyesi Ebü’l-Yemen olup Emînüddîn ve Emînüddevle lakabları ile tanınırdı. O, hadîs âlimlerinin büyüklerinden ve meşhûr “Tâhir-i Dımeşk” kitabının yazarı İbn-i Asâkir’in kardeşinin oğlunun torunudur. 614 (m. 1218) senesi Rebî’ul-evvel ayında Dımeşk’da (Şam’da) doğdu. Sonra Mekke’ye gidip, kırk seneye yakın orada kaldı. Birçok âlimden ilim öğrendi. Arab dili ve edebiyatı, hadîs, tefsîr, fıkıh, kelâm ve daha birçok ilimlerde büyük bir âlim olarak yetişti. Kıymetli eserler yazdı. “Hicaz Şeyhi” diye meşhûr oldu. 686 (m. 1287) senesi Cemâzil-evvel ayında Medîne-i münevverede vefât etti.
İlim ve fazilet sahiplerinin büyüklerinden olan Emînüddîn İbni Asâkir, zühd ve takvâda asrının âlimlerinin bir tanesiydi. Din bilgilerinin yayılması için çok gayret gösterirdi. Kendisini tanıyan bütün âlimler ve insanlar, onu dâima medhederler, överlerdi. Çok zekî bir zât olup, çeşitli ilimlerde mütehassıs bir âlimdi. Çok ibâdet ederdi.
Hadîs ilmini; dedesi Zeyn-ül-ümenâ Ebü’l-Berekât, Şeyh Muvaffak, İbn-ül-Benn, Ebü’l-Kâsım İbni Sasrî, İbn-i Zübeydî, İbn-i Gassân, Kâdı Ebû Nasr bin eş-Şîrâzî’den ve daha birçok âlimden öğrendi. Müeyyed et-Tûsî, Ebû Ravh el-Hirevî gibi birçok âlim kendisine icâzet verdiler. Mekke’de ve Medine’de, hadîs-i şerîflerden ve diğer ilimlerden çok rivâyette bulundular.
Nesir ve nazm olarak çok kıymetli eserleri vardır. Başlıcaları şunlardır: 1. Fedâilü ümm-il-mü’minîn Hadîce (r.anhâ), 2. Ehâdîsü İyd-ül-fitr, 3. Fadlü Ramazân, 4. Cüz’ün fî zikr-i fedâil-is-salâti aler-Resûli (s.a.v.), 5. Cüz’ün fî cebel-i Herrâ.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Şezerât-üz-zeheb cild-5, sh. 395
2) Mu’cem-ül-müellifîn cild-5, sh. 236
3) El-A’lâm cild-4, sh. 11
4) Fevât-ül-vefeyât cild-2, sh. 328