Hadîs ve Hanbelî mezhebi fıkıh âlimi. Künyesi Ebû Muhammed olup ismi, Abdüssâtir bin Abdülhamîd bin Muhammed bin Ebî Bekr bin Mâdî’dir. Filistin ahâlisinden olduğu için “Makdisî” nisbet edildi. Takıyyüddîn lakabı verildi. 679 (m. 1280) yılında vefât etti.
Genç yaşında, hadîs ve fıkıh ilimleri gibi, yüksek ilimleri ve yardımcı ilimleri öğrenen Ebû Muhammed Abdüssâtir Makdisî; Mûsâ bin Abdülkâdir İbni Zübeydî ve Muvaffaküddîn, gibi âlimlerden hadîs öğrendi. Takî bin İzz’den fıkıh ilimlerini öğrendi. Dört mezhebin fıkıh bilgilerinin inceliklerine vâkıf oldu. Hanbelî mezhebine göre fetvâ verdi. İnsanlara, Allahü teâlânın rızâsı için nasihatlerde bulunup, ilim öğretti. Kendisi, her hâl ve hareketinde, sözünde, Allahü teâlânın emir ve yasaklarını gözetir, başkalarının da Allahü teâlânın râzı olduğu şekilde olmaları için çalışırdı. Birçok kıymetli eser yazıp, talebe yetiştirdi. Eserlerinden biri, Allahü teâlânın sıfatları hakkında bir akâid kitabıdır. İbn-i Habbâz, onun talebeleri arasındadır.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Zeyl-i Tabakât-ı Hanâbile cild-2, sh. 298
2) Şezerât-üz-zeheb cild-5, sh. 363
3) Mu’cem-ül-müellifîn cild-5, sh. 221