Hanbelî mezhebi fıkıh ve kırâat âlimi. Künyesi Ebû Bekr olup ismi, Abdullah bin Nasır bin Muhammed bin Ebî Bekr el-Harrânî’dir. Bağdad’da yetişen kırâat ve fıkıh âlimlerinin büyüklerindendir. 549 (m. 1154) senesinde doğdu, 624 (m. 1227) senesinde Harran’da vefât etti.
Abdullah bin Nasır Bağdad’da İbn-i Şâtîl ve başkalarından hadîs-i şerîf dinledi. Daha sonra Vâsıt’a giderek orada ilim tahsil etti.
Fıkıh âlimi İbn-i Hamdân onun hakkında; “Abdullah bin Nasır’dan çok ilim öğrendim ve hadîs-i şerîf dinledim. O dînine çok bağlı ve onu korumak için gayretli, kırâat ilminde ve diğer ilimlerde bir tane idi. Kırâat ilmi hakkında eserleri vardır. Abdullah el-Harrânî (r.a.), Harran’da kadılık yaptı. Orada kırâat ve hadîs ilmini öğretti. Bu gayreti üzere vefât etti” demektedir. Abdullah bin Nasır, birçok eser yazmıştır. Yazdığı eserlerden ba’zıları şunlardır: Et-Tezkîr fî Kurrâ-is-Seb’a, Müfredat fî kırâat-il-eimme.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Mu’cem-ül-müellifîn cild-6, sh. 159
2) Şezerât-üz-zeheb cild-5, sh. 113
3) Zeyl-i Tabakât-ı Hanâbile cild-2, sh. 171