Hanbelî mezhebi fıkıh âlimi. İsmi, Abdullah bin Ebî Bekr bin Ebi’l-Bedr bin Muhammed el-Harbî el-Bağdâdî olup, Ketile diye de tanınır. Abdullah el-Harbî, 605 (m. 1208) senesinde doğdu. 681 (m. 1282) senesi Ramazân-ı şerîf ayında Cum’a günü vefât etti.
Abdullah bin Ebî Bekr, ilim öğrenmek için birçok yerlere gitti. Abdullah el-Harbî, Şam’da; Hâfız Diyâ-ül-makdisî ve Süleymân el-Esardî’den hadîs-i şerîf dinledi ve rivâyette bulundu. Şeyh Muvaffaküddîn, kendisine icâzet (diploma) verdi. Abdullah el-Harbî, Bağdad’da; Kâdı Ebî Sâlih’den fıkıh ilmini öğrendi. Ayrıca Harran’da; Şeyh Mecdüddîn İbni Teymiyye ve Muhtasar kitabının yazarı İbn-i Temîm’den, Dımeşk’de; Şeyh Şemsüddîn bin Ebî Ömer ve diğer âlimlerden, Mısır’da; Ebû Abdullah İbni Hamdân’dan fıkıh okudu. Kendisinden ise; Abdürrezzâk bin el-Kûtî ve birçok âlim ilim öğrenip hadîs-i şerîf rivâyet etti.
Abdullah bin Ebî Bekr el-Harbî hazretleri, kerâmet ve üstünlükler sahibi, çok ibâdet eden, haram ve şüphelilerden kaçan bir zât idi. Devlet adamları, ilminden dolayı kendisine çok hürmet eder ve saygı gösterirdi. Abdullah el-Harbî, birçok sâlih zât ile görüştü ve sohbette bulundu.
Abdullah el-Harbî, birçok eserler yazdı. “El-Hırakî” adlı eseri şerh ederek “El-Mühim” adını verdi. “Es-Simâ’” ve “El-Uddetü liş-Şiddeti” adlı eserler de onundur.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Mu’cem-ül-müellifîn cild-6, sh. 37
2) Şezerât-üz-zeheb cild-5, sh. 373
3) Zeyl-i Tabakât-ı Hanâbile cild-2, sh. 301